Sneeuw

Vandaag heb ik een date met mijn man.
Eerst zouden we ons nieuwe bed ophalen bij Ikea,deze in elkaar sleutelen en vanmiddag die kleine naar oma en opa brengen zodat wij lekker uit eten kunnen.

Ik heb zo'n voor gevoel dat de dag anders zal gaan verlopen aangezien er een enorm pak sneeuw ligt en er voor vanavond nog een enorm pak voorspeld is.

we hebben een tafel gereserveerd bij koetjes en kalfjes in haarlem maar als het er zo uitziet rijden de treinen geeneens meer later op de dag en valt ons etentje in het water(nou ja zeg maar sneeuw haha)

Dan word het toch de plaatselijke chinees.
Dan pakken we onze moonboots uit de kast en trekken we Hillegom wel in.
Niet zo romantisch maar ja wat doe je er aan?

Dat bed word ook nog lachen...
2 kreupelen die een bed naar boven moeten tillen...nou ik zie het niet gebeuren.
Nog beter gezegd...ik begin er geeneens aan...ik lijk wel gek.
Dan hopen we maar dat hij op voorraad is want volgens de computer hebben ze hem niet meer en volgens de telefoon wel dus wie o wie heeft er gelijk???

Dit soort dingen lopen altijd minder soepel dan gedacht dus ik ben voor bereid.....
De spanning is te snijden hier in huize Higson!!!
.

even napraten

Het is weer prachtig buiten...Er ligt sneeuw en daarom kan het behoorlijk glad zijn.
Maar wat als er geen sneeuw ligt,Je van je werk naar huis fietst en in de veronderstelling bent dat het niet glad is en de bocht een beetje te snel neemt.......en stiekem is het toch glad...??

Nou dan ben je een buil op je hoofd(en hoofdpijn),een buil op je arm,een blauwe plek op je bovenbeen en een klein bezoekje aan de eerste hulp rijker.....

Auw.het lijkt nu 2 dagen later wel alsof er een tractor over me heen gereden is..al mijn spieren doen zeer van die lancering van mijn fiets.
Als ik eenmaal op gang gekomen ben gaat het wel weer maar zo in de ochtend voel ik me echt 100 jaar oud.

Gelukkig was de buil na 1 dag al aardig weggetrokken en werd ik naar huis gestuurd met alleen een wek advies (want op de avond zelf was het alsof ik een tweede hoofd had.)

maar goed..er zijn leukere dingen om over te praten..
Zoals Nathan's bumba verslaving de laatste paar dagen en dan ook zijn nieuwe woord in zijn nog kleine woordeschat.."BUMBA".....

Het kerstbuffet op het werk waar we heerlijk gegeten hebben en alle mama's opgehaald werden door hun kindjes zodat iedereen ze even kon bewonderen...
Jammer genoeg was het enige dat Nathan nog een lach kon bezorgen die teramisu aan het einde..hahaha...verder was het brullen met dikke tranen.

.....dat papa en mama eindelijk naar de zolder gaan verhuizen en zaterdag een nieuw bed krijgen....Eindelijk ruimte voor onszelf(nee er komt voorlopig nog geen tweede!)

Ja dit jaar was een geweldig jaar(op die val na dan) en ik kijk al uit naar het volgende....

koud

Oooooohhhhh brrrrr wat is het toch koud!!!!!

Het word bij mij in huis de laatste paar dagen niet warmer dan 19 graden.....

Mijn verwarming werk niet zoals het hoort dus Michael gaat morgen aan de bak want dit is gewoon niet leuk meer.

Die kleine heeft ijshandjes en voetjes(ik ook trouwens).
het mannetje is helemaal niet in zijn hum natuurlijk(al zou je dat op deze foto niet zeggen hahaaha) want het is gewoon onbehagelijk hier.
En dan nog naar buiten moeten en 's avonds laat nog naar huis vanuit werk..brrrrrr natuurlijk is het dan op zijn koudst....lekker op het perron staan verkleumen.
Niet echt lekker,van mij hoeft dit niet.

kom je dan nog thuis in een warm huis dan is dat nog een warm welkom maar helaas......ook dat gaat niet door.
Morgen als Michael aan de verwarming gaat werken dan ga ik maar naar mijn moeder met die kleine want dan moet de verwarming helemaal uit.
dan is het hier in no time 15 graden in huis.......

Hopelijk zitten we het weekend weer warm!koud!

loslaten

Ze zeggen dat je van je kinderen veel kunt leren en dat is zeker zo.
Ik besef dat nu beter dan ooit en dat is maar goed ook want ik had nog wel wat verbeter puntjes haahhaha....

Wat je leert is geduld hebben,onvoorwaardelijke liefde maar vooral loslaten van die allesoverheersende controle...

ja iedereen die me een beetje kent weet wat voor controle freak ik ben en ik loop het liefst de hele dag met een stofdoek overal achteraan.
stofzuig en dweil iedere dag...en dat zal ook wel zo blijven maar nu ik zo'n klein knoeipotje heb leer je toch wel gewoon te genieten met je handjes op je rug.
En dat is moeilijk kan ik je wel vertellen.

Als dan mijn tafel,vloer en kindje onder de prut zit dan moet ik me echt beheersen.
Ik zie dat hij er van geniet en i.p.v mijn handen uit de mauwen te steken om schoon te maken pak ik mijn camera en bekijk het vanuit een andere kant.....

Ben niet alleen trots op mijn mannetje....maar ook wel een beetje op mezelf.

trots

Tot nu toe onze woordenschat.....Voor jou misschien nog gewoon baby ga ga goe goe maar ik weet wat hij bedoelt.....Hij herhaald het wanneer hij er naar kijkt...

Gi = Gizmo,onze poes.
I= Ioor(van winnie de pooh)Deze heeft hij als enorme knuffel.(ja ik weet het het is nog amper een lettergreep maar een simpele letter maar toch bedoelt hij daar Ioor mee.)
Die=alle andere dingen..hahaha....

mama en papa kent hij ook zeggen maar volgens mij linkt hij ons daar nog niet aan....

Nathan klapt niet alleen als we het liedje"klap eens in je handjes"zingen maar ook wanneer we zeggen"ga je in je handjes klappen of klap maar in je handjes"......hij snapt dus het "handen klappen"...met of zonder melodie.....

Het lijkt zo "niks"...of "stom"of pppfff......maar mama is trots!

waar blijft de tijd?

Ineens gaat het snel.
Er word in de handjes geklapt wanneer we "klap eens in je handjes"zingen....Hij vind het heel stoer van zichzelf volgens mij en grijns telkens als hij het doet.
Op de grond draait hij als een dolle rondjes op zijn buik....af en toe lukt het hem om vooruit te komen maar dit word stevig geoefend.
Niks is veilig en alles dat in zijn bereik is word onderworpen aan een grondig onderzoek.
De stoelen schuiven over de grond en af en toe is het alsof er een aapje aan vast zit geklemd.
Zijn speelgoed krijgt een tweede ronde en alles word opnieuw bekeken.
Wat vorige week niet leuk was,is nu helemaal geweldig..we snappen het eindelijk.

We eten brood,koekjes en zelfs een pannenkoek is niet meer veilig op tafel.
Als we in de camera kijken moeten we lachen.
Eerst denk je dat is toeval maar telkens als je met het kastje voor hem staat en hij ziet het lampje van de flitser krijgen we grootste en tevens nepste,nagemaakte grijns...hahahaha...
Hij vind het steeds leuker om in het middelpunt van de belangstelling te staan...ook bij vreemde mensen gek genoeg.
In een restaurant gluurt hij langs me heen om de tafel achter me te entertainen.....
Hij zwaait iedereen gedag en ontvangt alle OOoohhhs en Aaahhhhss.....

ja al 8 maanden is hij bijna...we gaan richting een jaar.ik vind het onverstelbaar hoe snel de tijd gaat.
Ik kan me niet herinneren dat de tijd ooit zo snel ging....
Ik leef een cliché en i am loving it!!!!

BHV kreukels

2 weken geleden had ik mijn tweede gedeelte van mijn cursus BHV.
Wat heb ik geleerd???
Uhhh dat vallen pijn doet.....dat je denkt dat je in het arbo gebouw veilig zit maar dat vies tegenvalt en dat zo'n knie verdomd lang pijn blijft doen....

ja,ja het was een leerzame dag!!!

Wie gaat er uitgerekend tijdens BHV op haar giegeltje in het toeziend oog van 12 mede-BHV-pineuten???/
Moi natuurlijk.Het zal weer eens niet.
Als er iemand is die zich voor lul kan zetten ben ik het wel.Is het niet midden op de trambaan dan is het wel in het arbo kantoor.

Ik moet zeggen dat die deuk in mijn knie nog steeds zeer doet.Niet met lopen maar wel wanneer ik het aanraak,benen over elkaar doe of op mijn knieën zit(nou doe ik dat niet zovaak)

Ben benieuwd of het over is tegen de tijd dat ik voor herhaling weer langs mag komen.
Misschien verkreukel ik dan een ander ledemaat..???

consultatie bureau bezoek

Vandaag naar het consultatiebureau geweest.
nathan is nu 7,5 maand,weegt bijna 11 kilo en is 75,5cm lang.
Ja,ja het lijkt eerder een peuter dan een baby.
het "baby zijn"is er nu toch echt af.
Ik was er net op tijd en moest uiteindelijk een uur wachten omdat het uitliep.
Nou probeer jij maar een klein driftkikkertje van 7 maanden rustig te houden voor een uur.

Nathan heeft een beetje last van eczeem en er moet gesmeerd gaan worden met lanette creme en we gaan weer over op hyper allergene melkvoeding.
Verder terkt hij steeds aan zijn recher oor dus hebben we die ook even na laten kijken.
Niks geks te zien dus maar even sprayen met zoutoplossing voordat er wel wat begint te broeien.
Verder was meneertje weer geslaagd!!!!

Hoera!

De eerst volgende keer is 1 februari!Dan zijn we al weer 10 maanden en wie weet wandelen we dan wel voorzichtig en wankel het bureau binnen!!

mama

Nathan zegt "mama".....
Na veel oefenen zegt Nathan mama.
Papa vind hij nog wat moeilijk en blijft steken bij pfffffff.....(tja dat vind ik nou ook hahaha)

Alleen Nathan vind het wel erg leuk dat hij "mama"zegt....
Na vele malen beloond te worden met lieve woordjes zegt hij nu ook "mama"om 6 uur in de ochtend......achter elkaar tot een uurtje of 7........
ja maar mama wil nog even slapen schat..ga maar lekker weer slapen!
"mamamamamama...".........

Papa was al vroeg op met Nathan omdat mama avonddienst gedraaid had en nog even wilde blijven liggen.
Gek genoeg wanneer papa vrij is wil Nathan 's ochtends niet meer slapen.
Dan ligt hij zich uit te sloven in zijn bedje.
Allerlei grom geluiden te maken en "mama"te roepen.....
Papa zegt vaak hoe goed Nathan het doet en nu wil hij om 6 uur in de ochtend geprezen worden door zijn papa.
Tja mama prijst pas wanneer ze goed wakker is zo rond een uurtje of 8....hahaha...
Helaas voor papa betekend dit dat hij er in zijn vrije weekend vroeg uit mag.
Tja eigen schuld!

In de middag eten we samen een boterham.
Dat gaat er al goed in bij de kleine man en hij geniet er van.hhummmmmm hoor je dan.
Met gebalde vuistje laat hij zien en horen dat hij van zijn boterham geniet...zoals van alles wat zijn mondje in gaat.(dat heeft hij van zijn vader hoor)

Langzaam word de melk afgebouwd(borstvoeden is klaar want de melkfabriek staat droog) en er word steeds meer mee gegeten.
groente met aardappeltjes,fruit en brood.
Zo af en toe een toetje....

Ja wat gaat het nu toch hard zeg.
Zonet zat hij te spelen op de grond...ja "zittend"....
Hij is al een tijdje aan het oefenen om zijn balans te bewaren wanneer hij zit en zo ineens zit hij daar alsof hij nooit anders gedaan heeft.
Alsof er ineens een klik is.
Dan kijkt hij trots om zich heen zo van"kijk eens wat ik nu weer kan"...

Wat kun je toch genieten van zo'n mannetje!

spookhuis

de meeste mensen weten wel waar ik woon en dat ik woon in een oud huis uit 1903.
Soms vraag ik me af wie er allemaal voor mij gewoond hebben,wat voor mensen het waren en hoe ze zijn gestorven...
Hoeveel mensen zijn er in dit huis overleden?
Vooral het laatste is iets waar ik over na denk vooral nu dat mijn schoonmoeder ons huisje weer verlaten heeft en is teruggegaan naar Engeland.
Mijn schoonmoeder was overgekomen uit Engeland voor een aantal dagen om Nathan te ontmoeten.
Ze sliep hier in huis en ik moet zeggen dat er gekke dingen gebeurden toen ze hier was(uiteraard toen ik er niet bij was)

Ik moet er bij vertellen dat mijn schoonmoeder een soort van 3de oog heeft en in het verleden wel eens een verschijning gezien heeft of contact gelegd heeft met iets onbekends.
ook Michael mijn man heeft een aantal een verschijning gezien in de vorm van een oude dame.
Nathan kan soms heel sterkt reageren op bepaalde plekken in de slaapkamer alsof hij iemand ziet die ik niet kan zien....

Nu zitten we hier met 3 generaties in 1 huis en mama aan het werk.....
Mike en Anice zitten beneden te eten.Ze hebben chinees gehaald en er staat een blikje bier op tafel dat voor de helft leeg is.
Ineens schuift dit blikje bier zo'n 10 cm over de salontafel....
Ze kijken elkaar aan en Mike zegt tegen zijn moeder...."bewoog dat blikje nou net?"
Beide zagen het.....even later schuift het blikje weer zo'n 10 cm over de tafel.........
Ze kijken of de tafel misschien nat is of misschien de onderkant van het blikje....beide zijn droog.

Mike zijn moeder hebben we zonet weer naar het vliegveld gebracht en we komen weer thuis...
We hebben het er over en kijken nog eens of een blikje over de tafel schuift als je de tafel wat schuin houd...gewoon om te zien wat er voor nodig is om deze te doen bewegen.
Niks gebeurd er toen er opeens mijn telefoon ging...
Hij gaat kort over,Mike neemt op...niemand.
We kregen alle twee de rillingen.

Ik weet niet of Anice iemand heeft meegenomen en achter heeft gelaten hier of dat ze er voor gezorgd heeft dat diegene van zich laat horen maar ik vind het een beetje creepy.
Vaak genoeg doe ik de tv uit en springt hij gelijk erna weer aan...ben er eigenlijk wel aan gewend geraakt dat dit gebeurd.
Dacht altijd dat het iets met mijn afstandsbediening te maken heeft....maar nu...????
e

eerste tandje

Hoera het eerste tandje komt door!!!!
Nathan beet vanmorgen op mijn vinger...auw!!!Een scherp tandje.....
Links onder zie ik een klein wit puntje uitsteken.
Opgewonden bel ik Mike op..."Nathan's eerste tandje is doorgekomen!!"
Alsof er een wonder gebeurd is.
Hoe opgewonden kun je worden van iets dat gewoon de natuur is en waar je niks voor hoeft te doen..??Het is nou niet bepaald een eerste woordje of zijn eerste stapje...maar ik ben trots.

hij word groot en ik merk het vandaag aan alles.
Hij brabbelt al de hele dag allerlei klanken die ik nog niet gehoord heb.
Hij onderzoekt alles dat hij in zijn handjes krijgt.
Hij begint te begrijpen wat knuffelen is en legt af en toe zijn hoofd op mijn schouders met zijn armpjes om me heen....
een echt klein mensje ontwikkeld zich in razend tempo.

Sinds ik weer aan het werk ben lijkt het wel als een gek aan me voorbij te gaan.
De tijd gaat snel,veel sneller als voordat we Nathan hadden...

jan

Ruim een week geleden stond ik op in de ochtend en ging met gangetje..
Opeens dacht ik iemand te missen in huis.....Jan was weg.
Waarschijnlijk de avond ervoor tussen mijn benen weg geglipt naar buiten.

Buiten gezocht en een bakje eten buiten gezet voor het geval dat hij terug zou komen.
Afgelopen vrijdag haalde Michael me op van werk en we stapte de auto uit thuis....Miauw....
Ja hoor daar kwam Jan aangerend..
Ga je mee naar binnen Jan???
Ja hoor Jan ging mee naar binnen....gauw een hapje eten,het huis opnieuw verkennen en zocht een warm plekje op om bij te tanken.
Mishka en Gizmo keken hem aan alsof ze wilde zeggen"jij weer..??wat kom jij doen?"

Maar Jan liep als een trotse kater door huis...

Tot nu toe heeft hij nog niet voor de buitendeur gezeten.
Ik denk dat hij wil genieten van de luxe hier binnen.
Zal mij benieuwen hoe lang het duurt voordat hij weer naar buiten wil....
Aangezien hij de weg terug weet te vinden mag hij van mij aan de wandel.

zo lekker is eten nou..

brak

ik voel me beroerd!
Ook deze antibiotica heeft bijwerkingen en mijn darmen en maag zijn totaal van slag.
Gelukkig gaat het met die kleine beter en heeft hij goed geslapen vannacht.
Mama viel pas om half 4 in slaap vanmorgen dus ik ben echt uitgeput.

Gisteren werd ik gebeld door de heemhaven,of ik vandaag een avonddienst wilde draaien want ze zitten omhoog....Jammer genoeg heb ik toegestemd niet wetende hoe ik me vandaag zou voelen.
maar ja niks aan te doen nu....het word doorbijten want het is gelijk de eerste van 4 op een rij.

Mijn lieve mannetje heeft vanmorgen zijn werk gebeld dat hij thuis blijft om voor die kleine te zorgen want mama trekt het even niet.
Gelukkig is het te regelen met zijn werk en dat is wel erg fijn hoor....

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het echt zat begin te worden dit werk in combinatie met het moederschap.
Die flexibiliteit en onregelmatigheid breekt me op met die kleine.
Ik ben minder gaan werken maar alsnog voel ik me zo ontzettend moe want die kleine is een full time baan naast mijn werk.

Ik heb geen rustmomenten meer....
Ik voel me op het moment erg in het nauw gedreven want ik moet nou eenmaal werken...maar ik trek het gewoon niet meer.
Het liefst zou ik nu gewoon mama zijn maar ja dat gaat helaas niet met onze maandelijkse kosten.

Misschien is het een tijdelijke grijze wolk en trekt hij wel weer weg....
Nu maar weer slapen!

zware week..

De afgelopen week was een pittige week.
Nathan is snipverkouden en de nachten daardoor behoorlijk gebroken.
Een klein snotterend mannetje dat huilend wakker word omdat hij geen lucht meer krijgt.
Zelf loop ik al vanaf zijn geboorte met een bacterie rond(die kraamvrouwenkoorts veroorzaakt)die maar niet weg wil.
Heb 2 weken geleden een antibiotica kuur gehad die niks uithaalde.
Maandag kreeg ik een peninciline kuur(broxil) mee naar huis....nou dat heb ik geweten zeg..
Ik ben me toch ziek geworden...spugen,misselijk..hangend boven de pot terwijl die kleine huilend,verkouden in bed lag.
Niet echt een ideale combi.
Dus ik gisteren de arts bellen om te zeggen dat ik wel erg heftig reageer op die kuur.
Nou ze vond dat ik maar door moest gaan met het kuurtje aangezien ik toch van de klachten af wil...??
Dus ze verwacht van me dat ik een week lang kotsend boven de pot ga hangen,met een baby van 5 maanden die ziek is?
vervolgens kots je die kuur grotendeels uit waardoor hij waarschijnlijk niet werkt om vervolgens nog te blijven zitten met die onsteking......Toppunt van luiheid als je het mij vraagt.
helaas voor deze arts pikt deze mama dit niet.
Nog geen 5 minuten later lag er een andere kuur voor me klaar bij de apotheek.
dus het kan wel??
Sukkels die artsen!!!

Nu maar hopen dat deze kuur wat doet.
Ook vertelde de arts dat wanneer ik ooit in de toekomst weer zwanger zou raken ik moet door geven dat ik deze bacterie gehad heb zodat ze het nog eens nakijken(het schijnt in je lichaam te kunnen blijven)
Wanneer ik dan zou moeten bevallen zou ik gelijk weer aan een kuur gezet worden om kraamvrouwen koorst te voorkomen.
Nou had mijn arts dat bij het geven van mijn eerste kuur niet verteld....
Wat nou als die wel had gewerkt en ik niet weer bij de dokter had gezeten?Dan had ik dat nooit geweten....
Fijn die huisartsen zeg....

Die kleine ligt nu lekker te slapen en gelukkig gaat het steeds wat beter met hem.
Als alles goed gaat zijn we beide weer de oude als ik weer ga werken vrijdagavond.
Ben blij dat ik een tijdje vrij was...

even stil staan

In die haastige wereld waarin we leven,leven we vaak voor onszelf.
Wanneer het minder goed gaat met de ander voelen we die drang om te laten zien dat we van ze houden....vaak toch wel wat te laat.
We voelen die drang om verloren tijden in te halen aangezien we veel tijd kwijt zijn aan onszelf...en onze bazen...

Ineens wil je de klok stilzetten,gewoon even stiekem een kwartiertje extra in een uur proppen.

Ik realiseer me dat ik bijna dagelijks bezig ben met mensen die niet zoveel tijd meer hebben en wanneer die tijd ineens gaat dringen denk ik vaak aan hoe eenzaam hun bestaan is.
Iedereen komt langs en vaak heb ik die mensen nog nooit gezien...ineens krijgt iedereen een geweten en is het net de zoete inval.
Ik erger me groen en geel want waar waren die mensen toen alles wel goed ging?

Ik kijk nu naar mezelf en realiseer ik me dat ik ook één van die mensen ben.
te druk met mijn eigen leven om af en toe langs te gaan bij diegene die we familie noemen.
Ik denk genoeg tijd te hebben en stel dit soort bezoekjes uit.
éénmaal aangekomen op dat moment waarop we afscheid moeten nemen zie ik mezelf de deur opendoen.....Niet wetende wie die mensen zijn die voor de deur staan...
Ik schaam me een beetje voor deze ontmoeting..ik zou toch beter moeten weten?

Ik realiseer me dat ik ook maar een mens ben en dat de maatschappij waarin we leven het soms ook niet makkelijk maakt om tijd voor andere te maken..(terwijl ik dit schrijf voel die schaamte weer terugkomen)

Nee het valt ook eigenlijk niet goed te schrijven.
we hebben elkaar toch nodig in dit leven?
Niet alleen in tijden van afscheid of nood maar ook in tijden van geluk en rust.
Ik kijk naar die kleine man en zijn opoe....Zijn kleine handjes grijpen naar haar oude handen.
Ze neemt ieder moment in haar op alsof het de laatste kunnen zijn....een nieuw leven dat net begonnen is naast een leven dat op weg is naar een einde..
Ze vraagt veel naar hem...zal ook zij gewoon verlangen naar diegene die nog onschuldig zijn en het nog niet te druk hebben met andere dingen?
Iemand die in haar ogen kijkt en geen oude vrouw ziet maar gewoon ieder ander...zonder leeftijd,zonder ziekte...zonder dood?

Ik ben blij haar dit te kunnen geven ondanks mijn schaamte voor mezelf,die zet ik dan maar even opzij.

vaak maak ik het einde mee en vaak heb ik die gedeeld met mensen.
naast de geboorte van een kind het meest intieme dat je kunt delen met een ander mens.
het inademen van je eerste adem is net zo intiem als het uitblazen van je laatste en ik voel me altijd heel nietig als ik dit mee maak.
Toch komt dit wel erg dichtbij en realiseer me dat er ooit een moment komt dat ik naast mijn eigen moeder zit...ik moet er niet aan denken.

Ik neem me voor om de mensen om me heen te laten weten hoeveel ik van ze hou en dat ze weten dat ik er voor ze zal zijn.
Ik ben geen heilige en zal het nooit worden maar soms moeten we even stil staan bij de simpele dingen in het leven...zoals de liefde die je voelt voor een ander.

tevreden

Die kleine man ligt lekker te slapen.
het is nu 19:00 en de laatste tijd zit hij al driftig in zijn ogen te wrijven rond een uur of 5 dus hij lag er al rond half 6 in.
Na een uurtje was hij weer wakker want tja overdag word hij ook na een uurtje weer wakker en half 6 is wel erg vroeg.
Dus die kleine man in zijn pyama lekker beneden op schoot..gezellig met papa en mama kroelen.
Ik kan me herinneren toen ik zelf nog klein was dat ik soms niet kon slapen en dan ook in mijn pyama nog even beneden mocht zitten.
heerlijk vond ik dat..nog effe dat geroezemoes om me heen van tv en geklets.
Daarna sliep ik vaak prima.

Net die kleine man er weer in gelegd en weg was hij...moe en voldaan naar dromenland.

We hebben een heerlijk weekje gehad samen want ik hoefde niet te werken.
de laatste 3 dagen alleen maar thuis geweest want het weer was prut maar we hebben ons prima vermaakt zo saampies.

Vanavond weer werken(nachtdienst)..tja dan gaan we weer centjes verdienen.

regelmaat

Gisteren zijn we begonnen met nathan te voeden op wat vastere tijden.
Ik hoop hierdoor meer regelmaat te creëeren in zijn dagritme.
Heel netjes 07:30,11:30,15:30,(om 17:00 naar bed omdat hij dan al echt uitgeteld is),19:30 en de papfles om 22:30.

Om 04:30 werd hij wakker,ik gaf hem wat sap en deed het licht weer uit.Effe heeft hij gehuild,misschien nog minder dan een halve minuut en toen was het stil.
Uiteindelijk viel hij weer in slaap en heeft tot ongeveer 07:00 geslapen!!

Wat ben ik trots zeg!Trots op Nathan en trots op mezelf!!!!

gaat het nou eindelijk tot eens gebeuren?

Al 4,5 maand

vanmorgen moesten we naar het consultatiebureau.
hij kreeg voorlopig zijn laatste vaccinatie en mama werd weer uitgehoord...

deze keer was het de zuster van de oude stempel die vond dat het tijd werd dat Nathan eens ging doorslapen...."het is wel goed met hem" zei ze letterlijk.."hij is al 4,5 maand"...
Hahahahah al 4,5 maand...ja zeg wat denkt hij wel niet???

In principe heeft hij geen nachtvoeding meer nodig en afbouwen moet je oefenen.
Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik ook wel merk dat hij het niet nodig heeft maar uit gewoonte wakker word om te eten....dus ergens ben ik het wel met haar eens dat het tijd word om eens te gaan oefenen met doorslapen.(stiekem zou mama dat ook wel fijn vinden)

Wat nog het mooiste was is dat ze me vertelde dat ik over 2 weken teruggebeld zou worden...
Waarom? vroeg ik allang vergeten wat er eerder gezegt was......"om te vragen hoe het gaat met slapen?"....Hahahaha lijkt het cb politie wel!!!
Eerst had je de borstvoedingspolitie....en nu het cb politie!!!!

Ja hoor je belt maar!!hahahaa doe vooral wat je niet laten kunt.

verder ging het prima met hem.Hij is nu 9 kilo en 69,2 cm lang.....groot maar de lijn stijgt gelukkig niet zo hard meer.

Dus Nathan "je bent nu al 4,5 maand dus kom op een beetje he?"

mannetje uit zijn hum..

Hij is vreselijk uit zijn hum de laatste tijd.
de hele dag wrijft hij in zijn oogjes en is duidelijk moe,maar slapen vind hij moeilijk.
Hij is moeilijk bezig te houden en is snel verveeld.
Hij is duidelijk bezig met een sprongetje in zijn ontwikkeling en weet zich geen raad met zichzelf.
papa en mama zijn moe.....zeg maar gerust uitgeput.

Gisteren hebben we voor hem een activiteiten bord gekocht met allerlei toeters en bellen en dat vind hij geweldig.
maar ja het is net zo'n een kermis geval met die geluidjes en lichtjes dat je er na 10 minuten dol van word en die arme jongen vervolgens met koorts achtige dromen in zijn bedje ligt..hahaha.
Het valt ook niet mee al die nieuwe indrukken die je op doet gedurende je eerste maanden van je leven.

Het enige dat hij nog wilt is gedragen worden en om zich heen kijken.
Woog hij geen 9,5 kilo dan had ik dat niet zo'n probleem gevonden,maar dit kost ons echt de rug.
aan het einde van de dag wanneer hij eindelijk slaapt vallen onze ogen dicht rond een uurtje of 8........
Ik vind het zwaar als hij zo ongelukkig is en zoveel huilt....niet alleen omdat ik er zo nu en dan ongeduldig van begin te worden maar vooral omdat ik niet meer weet hoe ik hem kan helpen.

Ik hoop alleen maar dat deze periode snel voorbij is en hij weer het vrolijke jongetje is zoals altijd.

eigen willetje

Mama heeft avonddienst gedraaid en het mannetje werd natuurlijk weer eerder wakker in de nacht.
Hij heeft mama gemist en wil aan de borst dus vooruit dan maar even lekker bij mama liggen.
Een uur later werd hij weer wakker..toen dacht mama "nee nu gaan we slapen"
Klein beetje sap drinken en knuffel en weer terug in bed.
Een kwartier heeft hij acrobatische stunts uitgehaald in dat bed en allerlei toonladders uit geprobeerd,Maar uiteindelijk begreep hij dat het slaap tijd was en viel weer in slaap tot 8 uur vanmorgen...hij snapt het wel.

De laatste 2 dagen is hij uit zijn hum.
Hij wil meer dan hij kan en raak gefrustreerd....hij zit in een moeilijke fase.
Slapen 's avonds gaat prima maar verder is hij niet te genieten.
En het is niet gewoon huilen maar echt zeuren....een echte dwingeland.

Grappig om te zien dat het nu al echt een eigen persoontje is geworden.....en wat voor één.

routine

Onze kleine vent word groot.....
19 weken oud en bijna 10 kilootjes zwaar en ruim 70 centimetertjes lang....
Al een aantal dagen geniet hij dagelijks van een fruit en een groentehapje.
na goed oefenen gaat er nu meer in het mondje dan in het haar en hij vind het heerlijk.
na iedere hap moet het lepeltje opnieuw gevuld worden en dit duurt hem dan te lang.
Ongeduldig begint hij dan te brullen...ik zie hem nu al stampend voor me staan als hij zijn zin niet krijgt...humm dat beloofd wat.

Sinds eergisteren slaapt hij 7 uurtjes achter elkaar door en dat is een hele verademing voor papa en mama.
Mama moet eerst zelf nog leren doorslapen want ik kan me de tijd niet heugen dat ik een gewone nacht geslapen heb dus ik word automatisch wakker in de nacht.

Steeds meer krijgt ons leventje een routine en eindigt onze dag hetzelfde.
nadat papa thuis komt krijgt Nathan zijn groentehapje.
Na het hapje lekker douchen met papa en mama geeft Nathan een massage.
Uiteindelijk gaan we met zijn drietjes op bed liggen en spelen we wat...Nathan laat zijn laatste tricks zien(billetjes omhoog wippen en nog een keer wanner hij applaus krijgt..)

Nog even aan de borst en slapen maar.
Een muziek maantje met muziek en een lampje gaan aan,Nathan roept een paar keer in protest wanneer we de kamer verlaten en .....stilte.....

Na zo'n 3 á 4 uurtjes nog effe wakker worden voor een papfles en slapen maar tot vroeg in de ochtend.

Mooie routine toch?

heerlijk genieten met zijn drietjes,heerlijk manier om de dag af te sluiten.

slapen...en niet slapen..

Gisterenochtend kwam ik uit mijn nachtdienst.
Mijn papa en mama hadden Nathan logeren en kwamen hem om 2 uur thuisbrengen.
Ze waren lekker naar Noordwijk geweest en hadden zich prima vermaakt.
Oma heeft Nathan een half banaantje gegeven in de loop van de ochtend en verder zijn melk dat ik achtergelaten heb.
Eenmaal thuis dacht ik ook maar eens te beginnen met groentehapjes...dus in de loop van de middag kreeg Nathan een half potje sperziboontjes....heerlijk vond hij dat.
nadat papa thuis kwam hebben we met zijn allen door de kamer gedanst en zijn papa en Nathan onder de douche geweest.
Effe tutten op bed met zijn drietjes,Nathan aan de borst en slapen maar.
Rond half 11 was hij nog niet wakker dus zijn we maar richting bed gegaan.
Toen we de kamer inkwamen werd hij toch wakker en kreeg zijn laatste fles pap.

de eerste 2 uren hebben ik naar het plafon gestaard....kon niet slapen door die nachtdiensten.
Ik balen natuurlijk want nathan zou rond 3 uur weer wakker worden voor zijn voeding....hierdoor kon ik helemaal niet meer slapen.
Om 3 uur ging ik even plassen en dacht dat hij nu wel ieder moment wakker kon worden....uiteindelijk viel ik in slaap en werd wakker van Mike's wekker om 10 over 5.
Hij slaapt nog!!!
Tot half 6 heeft hij uiteindelijk geslapen..joepie!!!!Voor de eerste keer doorgeslapen!

Misschien toch doordat hij nu ook wat groente heeft gegeten tussendoor dat hij meer verzadigd was...wat heerlijk(ookal heb ik er zelf nog niet van kunnen profiteren omdat ik een halve nacht wakker lag hahaha)

Mama is trots!

Sorry Jan,je mag niet naar de boerderij.....

vandaag kreeg ik een mailtje van "Maaike"van de zorgboerderij met de vraag of Jan een jonge of een oude kat was want op de boerderij willen we alleen jonge poezen en katten...Hummmm.....
Nou Jan is 9 jaar oud dus niet de jongste maar toch ook niet de oudste want katten kunnen toch zeker wel bijna dubbel zo oud worden.

Dus ik stuur maaike een mail terug dat Jan 9 is.
"Helaas" schreef ze vervolgens "dan willen we hem niet hebben."
Dus sorry Jan je mag niet naar de boerderij....
Wanneer je oud bent wil niemand je meer hebben...goede boodschap voor al die mensen met een verstandelijk of lichamelijke beperking die komen helpen op die zorgboerderij!!
Wij zullen dus weer verder gaan zoeken voor een nieuw huis voor Jan...

zorgboerderij voor jan..

Nog steeds hebben we Jan,de zwarte kat overgenomen van een bejaarde dame uit de heemhaven die niet meer voor hem zorgen kon.
Jan wil naar buiten...nog steeds zit hij iedere avond voor de buitendeur te miauwen.
(al 2 keer is hij ontsnapt)
Verder heeft hij opnieuw ontdekt dat je ook náást de kattenbak kunt plassen...ookal heb ik een enorme jumbo bak aangeschaft.

Straks gaat Nathan er op zijn knietjes op uit en zit ik niet te wachten op die viezigheid en ik dweil al iedere dag...
Dus ben ik gaan zoeken op het internet naar een zorgboerderij en wat een mazzel op een web-site waar je vraag en aanbod kunt plaatsten was er iemand op zoek naar poezen en katten voor op de boerderij.
Het gaat om een zorgboerderij ergens in brabant(maar dat vind ik niet erg,liever dat dan een asiel)en over een maand kan hij hier terecht.
Ze hebben nog wat andere katten die eerst moeten wennen en dan is hij welkom....
Wat een goed nieuws!!!!Voor ons maar ook voor Jan.
Daar kan hij heerlijk tussen de koetjes en de kalfjes tijgeren door de weilanden..helemaal top lijkt mij.

We hebben zolang als het mogelijk was voor hem gezorgd en nu lekker terug naar de vrije natuur....

de zorg na mijn verlof....

Ben inmiddels alweer 2 weken aan het werk en ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik 24 uur werk en alleen de nachten en de avonden.
Wat een zooitje is het momenteel....
Ik werk in een verzorgingshuis maar sinds ik terug ben van verlof zie ik alleen maar mensen die thuis horen in een psychogeriatrische instelling of gewoon weg een psychiatrische instelling.....
In een avondje werken moet je de weggelopen mensen die vervolgens niet meer weten thuis te komen van de straat weer oppikken en naakte bewoners uit het restaurant ophalen.

Niet echt de ideale situatie wanneer je een bezetting hebt die gericht is op "gewone"zorgvrager...
O.k een aantal mensen die een lichte vorm van dementie hebben is zeker geen probleem maar wanneer de helft van het huis dement is en overgeplaatst zijn van een PG huis naar een verzorgingshuis dan is er toch iets goed mis.

Verder is er bijna geen personeel meer en word er tegenwoordig 200 tot 500 euro beloningen uitgedeeld voor nieuw vers "zorg"bloed....Maar niemand heeft interesse....

Ik heb me nog nooit zo ver verwijderd gevoeld van mijn werk als nu en dat stoort me enorm.
Daarom ben ik zeker niet de zorg in gegaan....

Naast alle "bijzondere"nieuwe bewoners hebben we er ook gelijk een heleboel"bijzondere"nieuwe familieleden bij die eveneens lijken thuis te horen in een psychiatrische inrichting.
Nog net niet vechtend op de gang moet er af en toe een dochter aan haar kraag op het balkon gezet worden om af te koelen.
Sluipen er familieleden midden in de nacht naar binnen zonder te melden en snappen vervolgens niet waarom we ons lens schrikken....

Waar gaat het heen met de zorg???Ik wil niet weten hoe het er voor staat als ik oud en versleten ben......

eerste werkdag zit erop

Mijn eerste werkdag zit er op.
Ondanks alle nieuwe bewoners is het alsof je nooit bent weg geweest.
Het kolven tussen neus en lippen door was niet zo'n succes dus hoelang ik dat ga volhouden weet ik niet.
de opbrengst is aanzienlijk minder dan dat meneertje drinkt in de avond dus moet ik op de dagen erna weer gaan sprokkelen.
helaas is dat bijna niet mogelijk omdat die kleine man zich extra vaak bij me meld om te drinken nu dat ik er weer ben....heeft mama gemist na al die flesjes en gaat de schade inhalen.
Op deze manier ben ik snel door mijn voorraad in de vriezer heen.
Vanavond ga ik de nachtdienst in en hopelijk gaat het dan wat beter.

Voor Michael valt het ook allemaal niet mee.
Die is aan het uitvogelen wat hij nou ongeveer drinkt en hoe laat aangezien ik natuurlijk gewoon op verzoek gevoed heb.
al dat gedoe met flesjes enzo..volgens mij kwam het zijn oren uit gisteren...nu vannacht nog.
Gelukkig heeft hij weekend want hij zal wel moe zijn na die gebroken nachten die voor hem liggen.

toen ik gisteren rond 23:30 thuis kwam werd Nathan gelijk wakker en wilde gelijk aan de borst(alsof hij de hele dag niks gekregen heeft)
vervolgens melde hij zich om 04:00 en om 07:00 weer.
om 08:00 was hij wakker en lag als het ware te wachten tot ik eindelijk eens wakker zou worden hahaha.....
Nou ik kan je wel vertellen dat ik me niet al te best voelde vanmorgen!!Tja van uitslapen komt niks na zo'n avonddienst nu dat die kleine er is en dat valt vies tegen..vooral na al die nacht voedingen.

Nu 3 nachten.....

saved by the phone..

Ik zit achter de lap top klaar om een stukje te schrijven.
Over 1,5 uur vertrek ik naar mijn werk voor mijn eerste werkdag.
Ik kijk in de box naar Nathan die ligt te slapen en bedenk me ineens dat ik hem vanavond voor het eerst niet in zal stoppen.....
Nooit gedacht dat ik me schuldig zou voelen om er niet voor hem te zijn.
Hij heeft de allerliefste papa die hem met net zo veel liefde in zal stoppen als mama en regelmatig doet hij dat al....ach ik weet niet wat het is....

Ik voel ineens traantjes opkomen...stom gedoe....

gelukkig gaat de telefoon,het is Michael om me succes te wensen.
wat houd ik toch veel van mijn 2 mannen.......Saved by the phone!!!

Kraamtijd voorbij..

Morgen is mijn laatste vrije dag en ga Donderdag weer werken.
Wat is de tijd toch snel gegaan en wat heb ik er van genoten!

Ik ga met een dubbel gevoel weer terug naar de werkvloer.
Het is fijn om weer onder de mensen te zijn en deel uit te maken van de maatschappij.
Maar het is ook moeilijk om weg te gaan van mijn kleine man en wat zal ik hem missen.

Ik zal met weemoed terug denken aan mijn kraamtijd want het is toch wel erg bijzonder hoor.
je eerste kindje...de geboorte,de eerste week alles nieuw en alle veranderingen die je leven op zijn kop zetten.
Ondanks een pittige zwangerschap en zware bevalling,een ervaring die ik met geen ander heb willen ruilen....

Nu ruil ik het huismama zijn in voor werkende mama zijn en dat zal niet altijd meevallen.
4 maanden geleden had ik niet gedacht dat ik nu nog zou borstvoeden.
Nu wil ik het graag doorzetten wat betekend dat ik op mijn werk moet gaan kolven.
Ben erg benieuwd hoe dit zal gaan....
Ik zal tijd moeten maken om dit te doen en dat zal soms lastig zijn met mijn werk.
Ik ken mijn rechten maar toch heb je maar 8 uur in een bomvolle chaotische werkdag.

Mama zijn en je huisje schoon houden is tot nu toe een uitdaging geweest maar nu komt er ook nog een werkdag bij...pffff.....Zal toch moeten leren de rommel af te toe te negeren ben ik bang hahaha....

Ja ik kijk naar nathan en zie hoe snel hij groeit...aan de ene kant zou ik de tijd willen stoppen maar aan de andere kant kijk ik iedere dag weer uit naar een nieuwe ontwikkeling die me nog meer van hem doet houden dan ik nu al doe.

wat is het toch mooi om mama te mogen zijn!!!

oranje gekte voorbij.

Gisteren vol goede moed naar Amsterdam.
Nee niet naar het museumplein maar naar mijn broer in amsterdam west.
Daar zouden we de wedstrijd kijken op een groot scherm samen met nog wat vrienden.
Onze kleine poepoezela was mee en die vrienden hadden hun kleine meisje mee...Dus gezellig met die 2 kwijlende koters op de bank.
Nathan keek naar een lieve meisje met haar schattige jurkje maar er kon geen lachje van af.
Pas toen de kleine moest huilen begon Nathan te lachen......Stiekem hahaha.....wat erg he die jongens??Altijd lachen wanneer de meisjes moeten huilen.

Rond een uurtje of 8 was het bedtijd...De kleine meid in de slaapkamer en Nathan in de huiskamer.
Word hij dan niet wakker van het geluid????
Nou als hij eenmaal slaapt kan je een bom laten ontploffen zeiden we al...
En ja hoor,rond half 9 was meneertje in slaap en heeft de gehele wedstrijd dwars door al het gejuich heen geslapen...Alle OHH's en AHH's deden hem niks en na een teleurstellend einde moeste we hem wakker maken om weer naar huis te gaan.

Helaas verloren maar wat een spannende wedstrijd!!
Ze hebben inderdaad gevochten als leeuwen en nog nooit heb ik zoveel gele kaarten voorbij zien komen..een echt slagveld.
Maar we gaan gewoon weer door met het normale leven,de oranje gekte is voorbij.

tandarts

Vandaag was een dagje tandarts.
Nathan werd vanmorgen opgehaald door oma en ik ging naar amsterdam naar de acta.
Voor diegene die niet bekend is met de acta,de acta is de tandarts maar dan tandartsen in opleiding.
dat betekend dat het vaak wat langer duurt dan normaal.
Ook kunnen er wat dingetjes gebeuren die wat minder soepel verlopen.

Dus goed nu niet echt de fijnste dag om bij de tandarts te zitten met 35 graden,maar de afspraak stond en we gingen met goede moed richting de acta.

Er werden eerst foto's genomen en bepaald welk gat er eerst gevuld zou worden(tja ik was al een hele tijd niet geweest dus we konden kiezen...
Er was een enorm gat daar waar er een vulling stuk was en die moest echt opnieuw gevuld worden.
Ik kreeg een verdoving en het boren kon beginnen.
helaas werkte de verdoving niet dus ik kreeg opnieuw een extra verdoving.....
Deze werkte ook niet dus de docent werd er bij gehaald....weer een verdoving..pfffff
Uiteindelijk voelde ik de gehele linkerkant van mijn gezicht niet meer dus moest het nu wel goed gaan.

Na alles uitgeboord te hebben(pijnloos deze keer)moest alles goed bekeken worden en werd er een soort van martelwerktuig in mijn mond geplaatst.
Kleine klemmetjes werden tussen mijn kiezen geduwd en wat er verder gedaan werd kan ik je niet vertellen aangezien ik (god zij dank)zelf niet in mijn mond kon kijken.

uiteindelijk werd er gevuld en toen konden de klemmetjes er weer uit.
Alleen 1 klemmetje wilde er niet uit en ik zag mijzelf al de eerste hulp inlopen met mijn mond wagenwijd open.....
Er werd aan getrokken en gepoerd maar het klemmetje ging echt niet los.
De docent werd er bij geroepen en ik hoorde enige paniek in de stem van mijn studente....
ook de docent kreeg het klemmetje niet los.
Ik kreeg het spaans benauwd en het zweet brak me uit...en het was al zo warm)
Na veel gerommel lukte het eindelijk om me te bevrijden van het apparaat dat mijn mond wijd open hield en was de klus bijna geklaard....
nog effe afwerken en 2,5 uur later kon ik naar huis....naar mijn allerliefste jochie dat me met een enorme lach opwachtte bij oma....
Dan is alles weer goed toch???

Wat een dag!!

proefdraaien

Vannavond is het proefdraaien.
Mike geeft Nathan de fles voor het slapen gaan en wanneer meneertje daarna effe huilt en nog even aan de borst wilt(puur om te zuigen)krijgt dan nog een klein beetje melk aangedikt met johannes bood pitmeel(johannes wattes???..een verdikkingsmiddeltje)
Hiermee kan hij een tijdje sabbelen zonder nog eens 200 cc weg te klokken..hahaha...een fobspeen vind meneertje maar niks.

Zojuist melde mijn wederhelft dat meneertje gefrustreerd de fles weigerde(terwijl we toch vaak genoeg oefenen)...tja hij vind de gaatjes te klein en wilt dus geen moeite doen voor zijn fles.
Dat was dus huilen geblazen......

Tja mama gaat straks weer aan het werk en papa gaat Nathan dan naar bed brengen en voeden zonder mama's boobies in de buurt om meneertje te troosten dus dat is spannend.
Kunnen we nu beter vast proefdraaien toch?

niet klaar voor pap....

Mama dacht aan Nathan wel te kunnen zien dat hij wel eens wat anders zou lusten dan melk.
Ik dacht laat ik eens een flesje rijstebloempap maken voor het slapen gaan....en stiekem hoopte ik dat hij dan wat langer zou doorslapen..zucht!!!
Dus alles klaar gezet zodat ik het alleen nog hoefde op te warmen als meneertje wakker zou worden rond een uurtje of 10.
Alleen meneertje is gewend om wanneer hij wakker is en wil drinken meteen aan de borst zijn fix te krijgen en nu moest mama eerst nog wat opwarmen dus....dat was brullen.
Eindelijk papje klaar,speen in zijn mond en.........nog harder brullen!!!!
Ja maar...het is met vanillesmaak..is toch lekker??
NEEEE....Is helemaal niet lekker....ik wil boobies!!!!!!!!!
Arm kind helemaal overstuur om vervolgens gewoon aan mijn borst snikkend in slaap te vallen.

Dus het word gewoon weer 2x eruit vannacht(als ik geluk heb).....Tja het komt van zelf wel een keertje dat ik ook eens door kan slapen.

ons weekend

Van zwemmen word je moe!!!
Lekker dobberen met papa
Heerlijk in de zon met mijn zonnehoedje
Kan ik u ergens mee van dienst zijn???
Mijn nieuwe boardshort.......


Afgelopen weekend was het broeien.
We hadden een weekendje Landal greenparcs geboekt in Limburg en zweette daar letterlijk ons huisje uit....pfffff.
Gelukkig was er een heerlijk zwembad waar we..en vooral Nathan erg van genoten heeft.
Zondag avond reden we weer naar huis en hebben bij mijn ouders gegeten en heerlijk in de tuin gezeten.
daar zijn we uiteindelijk blijven slapen.

gelukkig

Wat genieten we toch van onze heerlijk man,Mike en ik.
Gisterenavond zat Michael met Nathan te spelen en Nathan was zo vreselijk vrolijk en gaf de mooiste,grootste lach die je maar kunt bedenken.
michael moest effe slikken......Soms word je overvallen door een gevoel van geluk en liefde voor zo'n kind dat het je gewoon overvalt.
Dan denk je aan alles wat je meegemaakt hebt en ben je dankbaar voor dit kleine mensje dat ons leven zoveel mooier heeft gemaakt.

iedere dag als ik naar hem kijk voel ik me gelukkig en tegelijkertijd kwetsbaar.
Dit mensje mag niks overkomen!
Wanneer ik op tv iets zie over kinderen die ziek zijn of andere narigheid dan schiet ik al voel....ja ja die hormonen doen het nog steeds goed.
maar het is niet alleen dat.
Nu dat ik mama ben weet ik hoe het is om zoveel liefde te voelen voor iemand(andere liefde dan dat voor je geliefde)en dan is het idee dat er iets gebeurd ondragelijk.
Dan kijk ik even naar hem en voel hoe het is om je zorgen te maken...

Gelukkig doet hij het geweldig en is de vrolijkheid zelf.
Ben gewoon blij vandaag!!!!

veranderingen

Vandaag greep Nathan bewust naar zijn speeltjes van de speelboog om ze vervolgens in zijn mond te stoppen.
Dit is voor het eerst dat hij in een vloeiende beweging iets pakt i.p.v houterig ergens tegen aan slaat.
Ik ben zo'n trotse mama die wanneer mike in de middag terug komt hem volledig inlicht over Nathan's veranderingen.
Straks weer aan het werk...ik ben zo bang dat ik daardoor die kleine dingetjes misloop.
dan ziet oma ze eerst...of de gastouder....

Wat veranderd hij snel!!!
iedere verandering is weer leuk maar tegelijkertijd komen al die dingen van voor die tijd nooit meer terug...

Rustige periode aangebroken

De laatste tijd gaat het weer een stuk rustiger en bijna voorspelbaar thuis.
het mannetje leert wat beter te slapen overdag(nou ja mama en papa leren het....)
de signalen worden steeds duidelijker en we beginnen steeds beter te begrijpen wanneer het echt tijd is hem op bed te leggen.
het is minuten werk want als je de eerste vermoeidheid signalen mist dan is het te laat.

Ook in de avond gaat het steeds beter.
Meneertje gaat steeds vroeger naar bed en ligt er de laatste dagen voor 20:00uur in.
vanavond zelfs al om 10 voor half 6!!
ik moet zeggen dat hij beter overdag slaapt wanneer hij in de nacht voldoende slaapt en andersom.

ben trots op hem en op ons....

Het hysterische huilen is voor nu afgelopen..misschien omdat we zijn oververmoeidheid voor zijn...of misschien omdat het even een fase was die straks weer terug komt.
We zullen zien,het blijft een verrassing zo,n kind.
Hij is in ieder geval een stuk vrolijker en lacht veel.

oranje onder

Vandaag is voetbal...Nederland tegen de Denen.
Nathan had een mooi rompertje aan...wit met oranje letters....speciaal voor het WK.
Normaal gesproken zeggen we dan oranje boven...
Nu zeiden we 10 minuten geleden oranje beneden...van achteren,van voren en bijna boven!!!

ik hoorde het al rommelen daar op schoot maar was nog niet voorbereid op het feest wat nog komen zou.
Wat kan zo'n klein jongetje toch ontzettend veel poepen.hahaha.....

Gisteren waren we met zijn drietjes naar het zwembad van center parcs.
We hadden Nathan al gezien in bad en dat vind hij heerlijk dus wij wel benieuwd of hij het baby bad aan zou kunnen.
En of hij dat kon.
Hij ontdekte dat hij heel hard met zijn beentjes in het water kan schoppen en werd er helemaal wild van.
Nu doet hij dit overigens ook buiten het water..heel wild met zijn beentje schoppen en trekt er dan zo'n geconcentreerde blik bij met zijn tong half uit zijn mond.
Wanneer hij aan mijn reactie ziet dat ik het leuk vind gaat hij nog harder...

Na ons Center Parcs avontuur is hij heerlijk in slaap gevallen.

knoop doorgehakt

Al een tijdje loop ik er mee rond.
Blijf ik borstvoeden of niet?
eenmaal begonnen en eenmaal zoveel geïnvesteerd leg ik de lat erg hoog voor mezelf.
Ik vind het fijn dat nathan het zo fijn heeft en voel me schuldig als ik overweeg te stoppen.
het is toch zo goed voor hem?
Waar ik me de laatste dagen nog meer schuldig over voel is dat ik met steeds minder plezier mijn eigen kind voed.
Dat doet me echt verdriet en dat hoort toch niet zo???
Met tegenzin leg ik hem soms aan omdat mama zo moe is en Nathan zo'n hongerlapje is.
In de nacht komt hij regelmatig en tegenwoordig in de ochtend bijna ieder uur.....
Ik zie als een berg op tegen het moment dat ik weer aan het werk moet...dit houd ik toch niet vol?

ik lees verhalen over borstvoedende moeders met kinderen van bijna 2 jaar die ineens weer ieder uur komen in de nacht...schijnt normaal te zijn...
Ik moet er niet aan denken dat ik nog maanden lang zo gebroken moet slapen.

nathan heeft veel nodig want kijk eens hoe hij groeit.
dat betekend dat mama ook veel nodig heeft maar wat nou als je bijna geen tijd of energie meer hebt om goed voor jezelf te koken of zorgen?
Papa kan hem immers niet voeden.....
Ik heb soms het gevoel dat ik zelf niet voldoende energie binnenkrijg om overeind te blijven.
Gisterenavond ging ik bijna van mijn stokje omdat ik zo licht werd in mijn hoofd....

Vanmorgen heb ik de knoop doorgehakt.....Ik stop met borstvoeden en ga het afbouwen.
met enige pijn in mijn hart maar ik weet dat het beter is voor mij en laten we eerlijk zijn...nathan eet volgens mij alles wat je hem voor houd...dus ook met de fles maak je hem blij.
Dus we gaan het rustig afbouwen..mama neemt afscheid van haar grotere buste(daar zal wel niks van overblijven ben ik bang)en we gaan eens kijken wat dit gaat brengen.

lekker regelen

Wat dag vandaag...
aangezien nathan groeit als kool heeft hij constant van die heerlijke regeldagen.
van die dagen waarvan veel borstvoedinggevende moeders zeggen dat ze daar lekker een dagje voor uittrekken om gezellig te "regelen".....
ben ik nou zo'n beroerde moeder dat ik dat helemaal niet zo gezellig vind???
Tuurlijk kan de borst geven iets intiems en gezelligs hebben,maar de hele nacht en dag een hongerig jongetje aan je borst hangen,geen tijd hebben om zelf te eten,te drinken,te plassen.....Ik weet het niet hoor maar ik vind dat helemaal niet zo gezellig.

Ik google me gek om te zien of ik de enige ben en voel me nog ongelukkiger.
wie heeft al die informatie verzonnen?
regeldag???Zeg maar gerust dagen....hoezo om de 2 uur voeden?Zeg maar gerust constant.
Ik kan hem net zo goed met klitterband aan mijn tiet vastplakken...
Ik voel me zo langzamerhand een leeggezogen,opgedroogde melk unie koe.

Dan heb je er ruim 20 uur opzitten en dan moet hij naar bed.
De hele dag heeft hij niet geslapen omdat hij alleen maar met eten bezig was.
Nou ik kan je wel vertellen een baby die de hele dag niet geslapen heeft is niet zo gezellig als hij naar bed moet.
dat betekend een uur lang krijzen...Dikke tranen en spastische bewegingen.
natuurlijk uitgerekend vannavond is Mike naar een concert en mag mama ook dit alleen oplossen.
Denk je dat hij eindelijk slaapt laat hij dat speentje weer uit zijn mond vallen dus......krijsen!!!
Ben blij wanneer hij zijn armpjes en beentjes beter onder controle heeft en zelfstandig met zijn handjes of desnoods zijn voetjes dat speentje terug in zijn mond kan stoppen.

Volgens mij klink ik nu helemaal als een beroerde moeder maar ja dat heb je gewoon na zo'n dag.
En dan maar zeggen...oh zo gezellig zo'n regeldag.
Pak ik lekker wat lekkers,een goed boek,ga lekker in de slaapkamer liggen en mag Jip zo vaak als hij wil drinken....gezellig...BLEHH!!!!!!
Wat een geiten wollen sokken onzin !!!!....Aaaahhh lekker hoor effe zeiken.

prikjes

Vandaag met Nathan naar het consultatiebureau.
Hij kreeg zijn eerste prikjes.....
Bij de eerste werden zijn ogen heeeeel groot en daarna kwam de brul....
daarna de tweede...dikke tranen natuurlijk(bij mama ook bijna)
gelukkig was het na het aankleden weer over en kreeg ik een grote glimlach van hem.
Wat een stoere jongen zeg!!

verder zat meneertje boven het gemiddelde op de groeicurve.
Weegt 7,3 kilo en is 65 cm lang.
Ja het word een grote beer...van wie hij dat heeft weet ik niet want Mike en ik zijn beide niet lang.
Misschien van zijn oom Serge of zijn opa..

Gelukkig was alles in orde en op naar de volgende prikjes op 12 juli...Zucht!

weekend

Vannacht in het huis van mijn ouders geslapen omdat het gisteren weer zulk mooi weer was.
Mike en ik hebben de BBQ weer aangestoken en eerst gezorgd dat Nathan op bed lag(na een uur gehuild te hebben)

Nu dat we weten hoe het gaat met naar bed gaan zorgen we gewoon dat we het een uurtje eerder doen want ongeacht je hem om 6,7 of 8 uur naar bed brengt...zodra zijn hoofd het matras raakt is het brullen geblazen.
Dus wanneer je denkt "er komt een leuke film om half 9"dan leggen we hem rond een uur of 7 op bed en dan weten we teminste dat we rustig een filmpje kunnen kijken,hahaha....

Wanneer je hem dat 3 uur later hoort omdat hij dan honger heeft,is het een kwestie van de borst geven en hij is weer vertrokken.

Eergisteren hebben we een schommel stoeltje van fisher price opgehaald uit Haarlem via marktplaats.
Er zit zo'n vibratie knop op en hij vind het heerlijk.
Dus zaterdagochtend zit hij prinsheerlijk te trillen in zijn stoel....

huil uurtje

Mijn lieve nathan heeft nu iedere avond een huiluur.
Zo grappig....zo vrolijk hij is op het ene moment hoe hysterisch is hij een minuut later en dat voor een uur lang tot dat hij in slaap valt.
vandaag was dat van kwart over 7 tot kwart over 8.
mama gaat dan op het bed zitten naast het ledikantje en laat mijn mannetje huilen.
zo af en toe wanneer hij even op adem moet komen(ja want daar word je moe van..)dan aai ik hem over zijn bolletje en stop dan stiekem de speen erin..hahaha...
Niet omdat mama het niet meer kan aanhoren maar omdat mama weet dat hij dan even tot rust komt en in slaap begint te vallen.
Natuurlijk lukt dit niet meteen maar we gaan net zolang door totdat ik hem al aaiend over zijn bolletje in slaap geholpen heb.
Dit hele proces duurt om precies te zijn 1 uur.

Dan hoor je hem de hele avond niet meer en gaan we gewoon de nacht weer in als altijd.

Hij moet gewoon al die prikkels van de dag verwerken en eruit janken.

En als mama het even niet meer ziet zitten dan doet papa het want papa doet dat geweldig!!
Papa is de rust zelf en volgens mij de liefste papa die een jongetje maar wensen kan.

ontwikkelen

Nathan heeft een huilfase!

Volgens het oei ik groei boek hebben baby's in de eerste 20 maanden 10x een periode waarin ze meer huilen.
Heeft allemaal te maken met de ontwikkeling die ze doormaken.
Nou het kan inderdaad wel kloppen want er veranderd zoveel bij dit mannetje dat zijn hersentjes over uurtjes draaien.

Hij lacht veel meer en als reactie ergens op.
Hij begint dingen beter vast te pakken,in het rond te kijken en alles in zich op te nemen.
Dat kost allemaal heel veel energie.

Hierdoor slaapt ie minder en huilt hij meer...moeilijk hoor want vaak is hij niet meer goed te troosten.
Vooral in de avond dan moet hij zichzelf echt in slaap huilen anders kan hij niet slapen.
Voor mama natuurlijk moeilijk om te zien want hij heeft dan zo'n verdriet maar het hoort erbij.

Die ontwikkeling is natuurlijk ook erg leuk om te zien.
Het word nu echt een persoontje met een eigen willetje hoe klein hij ook is.
Dus ondanks al het gehuil blijft het mooi om te zien hoe snel hij zich ontwikkeld.

vanmorgen hield ik papa aan de telefoon aan zijn oor en ja hoor een grote glimlach!
Prachtig toch???

lekker bij mama en papa

Gisterenavond lag Nathan in zijn bedje,maar kon niet zo goed slapen.
Niet huilen maar brabbelen en een beetje roepen.
Na een uurtje heb ik hem maar uit bed gehaald en heeft hij lekker bij ons op de bank gezeten.
We keken een filmpje en hij lag heerlijk op schoot...te slapen.
Eerst bij mama en daarna bij papa.

Heerlijk zo knuffelen!!!
Soms als ik naar hem kijk dan smelt ik.
Wat een mazzel heeft dit jongetje...
Een mama en een papa die zooooooveel van hem houden!!!!

wakker

Ben klaarwakker maar wel moe.
Het is bijna kwart voor 4 in de ochtend.Heb Nathan een uur geleden gevoed en verschoond maar kon niet meer in slaap komen.
Zat een beetje te denken over werk..ja,ja..werk.
Heb na mijn aanvraag om minder te gaan werken niks meer vernomen en moet zoiets dan niet in het contract veranderd worden?kwam ineens in me op....
Hebben ze mijn aanvraag wel ontvangen?
Is het nieuwe rooster er al en zoja ben ik meer uit de dag gehaald??
Mike heeft nog steeds niks van zijn werk gehoord betreft ouderschapsverlof waar we vragen over hadden...
Ik lijk wel gek maar dit zijn allemaal dingen die nu ineens door mijn hoofd spoken om kwart voor 4 in de ochtend.
morgen maar even mijn werk bellen om te informeren..dan slaap ik misschien wat beter morgen.

Gisterenavond had Nate weer zo'n huil moment.
Iets nieuws...dan moet hij zich letterlijk in slaap huilen..terwijl hij de hele dag prima geslapen had hoor.
Dan word hij zo zielig dat je hart breekt.
Verder gaat het geweldig met hem en geniet ik iedere dag van hem...
Hij begint zijn handjes te ontdekken en dingen even vast te grijpen.
Is mooi om die veranderingen te zien.met de dag iets nieuws.
Nog zo'n reden om niet te willen werken...ben veels te bang dat ik iets ga missen.

Inmiddels is hij pamper maat 2 ontgroeid en begint rompertje maat 62 te klein te worden....
Wat gaat dat snel zeg.
Mensen op straat schatten hem veelal een maand ouder dan hij werkelijk is.
Hopelijk komt er straks een beetje een rem op....ik blijf maar nieuw goed aanschaffen.
Lijkt me fijn als hij wat langer met kleding doet dan 3 weken hahaha....

Maar goed..ik ben een super trotse mama en hij is de liefde van mijn leven(naast papa natuurlijk).....

troost avond

Een avond waar we heerlijk met mijn broer en vriendin zouden gaan BBQ-en is uitgelopen op een avond hap,slik en troost avond.

We zitten een paar dagen in het huis van mijn ouders waar we heerlijk de tuin tot onze beschikking hebben wat natuurlijk lekker is met dat zonnetje van de afgelopen paar daagjes.

We dachten lekker te gaan BBQ-en en nodigde Serge en irene uit..gezellig.

Eerder die dag een enorme wandeling gemaakt door de duinen..Nathan lekker in de wagen.

Later die dag was hij wakker en kon niet meer slapen.

Het werd van kwaad tot erger en misschien had de kleine man ook wel ast van de hitte...

Rond een uurtje of 7 was het huilen geblazen en niks kon hem troosten!

Zelf de boobies van mama niet...nou dat wil wat zeggen hoor.

papa en mama wisselde elkaar af met troosten(wat natuurlijk niet zo gezellig was..maar ja,nood breekt wet zullen we maar zeggen)

Uiteindelijk van ellende die kleine in bed gelegd en laten huilen...hij was zo moeen hij moest zich letterlijk in slaap huilen.

Papa bleef naast zijn bedje zitten wachten tot hij uitgeraasd was....hij legde op een stil ogenblik zijn hand op zijn wangetje en de kleine man zuchte en viel gelijk in slaap.

door de babyfoon waren nog 3 momenten van krijzen maar toen was hij zo uitgeput dat hij in een diepe slaap viel.

Beide armpjes boven zijn hoofd en beentje wijd.

Precies in die houding heeft hij gelegen tot dat wij naar bed gingen.

Vanmorgen was weer een nieuwe dag...een verplichte slaapdag voor Nathan!!

Eten,een beetje knuffe en spelen met papa en mama en slapen!!En dit is onze dag vandaag..hahaha.

Een nieuwe dag...

Volgens mij hebben Serge en Irene na gisteren hun babyplannen op de lange baan geschoven!!

mooi

Ik zie jullie denken...."wat heeft hij nou aan?" een enorme baby met een fleece pak met dino's..hahaha...

Cadeautje van oma uit engeland!En ja natuurlijk kan ik die dan niet in de kast laten liggen tot hij hem stiekem niet meer past.
Al moet ik zeggen dat de verleiding daartoe wel erg groot was.
nee Nathan werd na zijn badje in dit vreselijke pak gepropt en op de gevoelige plaat gezet...voor oma.
Vervolgens hup in de kinderwagen en naar buiten voor een na middagse wandeling in het zonnetje..maar dan wel met de dekentjes tot onder zijn oortjes..hahahaha

gekke papa

Vannacht was een drukke nacht.
Nathan lag om 20:00 in bed en sliep om 20:30...Om 24:00 werd hij wakker om te eten,Om 3 uur werd hij wakker om te eten,Om 05:30 werd hij wederom wakker om te eten,daarna bij mama in bed geslapen tot 8:30....natuurlijk weer gegeten.

Nou was het niet alleen een drukke nacht maar ook nog eens een hele grappige nacht...althans voor Nathan.
Papa had Nathan om half 4 verschoond en Nathan moest zo lachen naar/om papa en eenmaal in bed was hij niet meer te houden.
Hij lag maar te trappen in dat bed en te zwaaien met zijn armen.
Hij lag te kirren,te lachen en te roepen in bed...helemaal opgewonden.
Uiteindelijk hem maar in zijn puckababy gedaan(inbakerslaapzakje)om hem een beetje rustig weer te laten slapen,maar......gelukkig gelukt.

Die gekke papa!!!!

hongerlapje loves boobies

Mijn kleine man is druk bezig met groeien en mama's melkfabriek kan het bijna niet bijbenen.
Vanmiddag had hij honger...HONGER!!!!!en mama's fabriek was toch echt leeg.....
nog effe nagekolft om te kijken of de fabriek echt leeggedronken was en ja....OP=OP.

Maar mijn kleine,grote man had nog steeds HONGER!!!!En moest huilen en zocht haastig en gulzig met zijn mondje en tongetje naar BOOBIES!
Maar mama's boobies keken zielig naar de grond,leeg en uitgeput.
Maar mijn kleine,grote man moest huilen..zijn pruil lipje trillend,zijn tandloze mondje open..traantjes biggelen over zijn rode wangetjes.
Mama voelt zich hulpeloos..machteloos en traantjes biggelen over mama's wangetjes want de bar is dicht en ik kan hem niet openen want de voorraad moet eerst aangevuld worden en dat gaat nou eenmaal niet 1,2,3....de leverancier is net vertrokken.

noemen ze dit nou regel dagen?De dagen dat mijn voorraadje weer opgekrikt moet worden?
Maar volgens mij heeft mijn kleine,grote man iedere week wel zo'n dag......
Maar ja hij weegt nu met 6 weken wat ik met 4 maanden woog...........
Er moet nog een hoop geregeld worden de komende dagen!

gezellig in bed

Vandaag moet ik voor nacontrole naar het ziekenhuis.
Om half 5 werden we wakker,Mike verschoond Nathan en ik voed hem.
We liggen daarna gezellig met zijn drietjes in bed.
Mike moet zo naar zijn werk...
Iets te gezellig denk ik want wanneer ik kleine Nate weer in zijn eigen bedje leg blijft ie wakker.
Hij prutteld en murmeld en wil eigenlijk helemaal niet meer slapen.
Het was toch veels te gezellig zo samen in bed?

Toch ga ik naar beneden,drink een kop koffie en eet een broodje.
Nathan blijf pruttelen door de babyfoon.
Ik ga me douchen en zorg vast dat alles klaar staat voor ons uitje naar het ziekenhuis.Mijn moeder komt ons rond een uurtje of 9 halen.
Nog genoeg tijd maar toch wel fijn als alles vast klaar is incl.mezelf.

Wat een klein boefje is het toch.

consultatie bureau

Gisteren met Nathan naar het consultatie bureau geweest.
Meneertje woog 6.1 kilo en is 60 cm lang.
Wat een grote vent.
De kinderarts vond hem zo lekker helder uit zijn oogjes kijken,lekker pienter....Ja dat was vanaf het moment dat ie geboren was al zo...keek zo de wereld in.
Verder was alles in orde en hij liet nog even zien hoe goed hij zijn hoofdje al kon optillen.
Nou zei de kinderarts"hij doet het geweldig!!"

Mama trots natuurlijk....

Bij het aan en uitkleden huilde alle kindjes in die zaal behalve Nathan...hahaha..hij keek alleen een beetje rond en rekte zich uit..."effe wakker worden mama"

Over een maandje weer terug en krijgt hij zijn vaccinaties....

weekend

We kregen zaterdagmiddag ons puckababy zakje binnen voor Nathan.
Wat is puckababy???
Puckababy is een slaapzakje/inbakerzakje.
Voor kindjes die moeilijk in slaap komen en veel met hun armpjes en beentje zwaaien en zich op die manier wakker houden.
Nou moet ik zeggen dat het geen wondermiddel is,maar wel een goed hulpmiddel.
Het heeft me gisteren alsnog een uur gekost hem in zijn eigen bedje in slaap te krijgen(voor half 11),maar uiteindelijk is het gelukt.
Hij heeft even geprutteld,mama heeft hem tussendoor getroost en is weer weg gegaan en eindelijk hoorde we hem in slaap vallen.
Dit is de 2de dag dat hij om half 9 is gaan slapen(best laat maar voor hem vroeg hahaha..)

Zondag was het moederdag en ik kreeg ik van papa een ontbijt op bed.
Samen met ons wormpje hebben we gezellig gegeten(het wormpje natuurlijk geen danarol he?)
Ik kreeg van papa een prachtige hanger voor aan een ketting die ik gehad had na mijn bevalling.
Natuurlijk kreeg ik dit van papa en niet van Nathan...van Nathan kreeg ik een volle luier en een tongzoen!!!

op zoek naar melk

Mijn echtgenoot denkt soms dat ik mijn melk bij de albert heijn koop.
Natuurlijk is het goedbedoeld om mij niet uit mijn slaap te halen in de middag wanneer Nathan weer eens op zijn vuistje sabbeld.(nadat hij net gegeten heeft)
Melk geven is dan een vreedzamere oplossing dan hem op een andere wijze te troosten of stil te houden.
Papa is niet vaak alleen met zoonlief en hoort hem liever niet huilen en zoekt naar melk.
Mama moet dit kolven en dat gaat niet allemaal vanzelf.
Je zet geen kraan open en wat lieve Nathan in 2 minuutjes wegklokt.

Waar papa niet altijd bij stilstaat is dat wanneer je hem nu wat gekolte melk geeft,mama intussen weer bijna gaat overlopen en vervolgens als Betha waar aan de pomp mag om een "Melks-nood"ramp te voorkomen.
Maar wanneer mama dan gekolft heeft nadat ze wakker word dan zit mama weer met weinig wanneer Nathan echt honger krijgt..want dat zoethoudertje van 50cc is natuurlijk alleen maar een tussendoortje.
Zo blijf je achter de feiten aanlopen.

Ja papa je hebt er geen kaas van gegeten hoor(kan je ook van melk maken)...moederkaas..hahaha...is weer eens wat anders dan komijnenkaas!

foto's

Onze foto's zijn binnen en wat zijn ze mooi!!
Zoveel mooier dan ik dacht en wat zijn we trots op onze mooi vent.

klein vampiertje

Soms vraag ik me af of ik soms rare melk aanmaak ofzo....teveel cafëine?speed misschien??....
Ik heb nog nooit een baby van 5 weken gezien die zolang achter elkaar wakker kan blijven...
Aan het einde van de dag zijn die oogjes wagenwijd open en gaat dat hoofdje als een bezetene heen en weer op zoek naar één van mijn borsten...
Alsof hij bezeten is...Een soort van mini vampier op zoek naar een nek om in te bijten.
Af en toe gaan die oogjes dicht want hij is moe..maar dan hoort hij weer wat en hup wakker..hij wilt niks missen lijkt wel.
Teveel geprikkeld door zijn omgeving,maar slapen in zijn bedje terwijl het nog licht is...neeeee dat willen we niet hoor.

Vanaf 1 uur s 'middags tot half 10 in de avond wakker!!!
Ik lees in de boekjes dat baby's veel slapen de eerste weken en soms een uurtje wakker zijn...huhh??Die van ons is veel wakker en slaapt met een beetje geluk een uurtje....

maandag moeten we naar het consultatiebureau.
Zal het toch maar even melden....

nog steeds verkouden

Vanaf maandag is Nathan verkouden en ik moet zeggen het is de lastigste week tot nu toe.
Jengelen,alleen maar willen drinken aan de borst,en oververmoeid omdat hij overdag vaak niet in slaap komt.Normaal vind hij het heerlijk om geknuffeld te worden maar nu weet ie het even niet meer volgens mij.
Het is dan ook zo vreselijk zielig om dat gesnotter te horen en dat geslik...dat droge keeltje.
Kijk wij nemen nog eens een droppie he?Maar zo'n pijnlijk keeltje en dichte neusje waar vervolgens alleen maar zoutoplossing in mag(wat pas na een paar dagen wat doet)..tja daar word je niet vrolijk van.
Nou moet ik zeggen dat hij zich er als een beer doorheen slaat hoor en zijn eerste lachjes komen er niet later door.

het is alleen zo zielig om dat gekreun uit die kinderwagen te horen komen en dat gespartel met die armen en beentjes te zien.


Hopelijk gaat het snel voorbij.

moe

Wat gisteren werkte is geen garantie voor vandaag...dat blijkt.
De gehele dag heeft mijn ventje heerlijk kunnen slapen in zijn wagen....Naar mijn idee hielpen mijn speciaal gemaakte slaapzakje daar prima bij.
Nu om half 9 in de avond is hij wakker...vanaf half 5 vanmiddag en de vermoeidheid weer toegeslagen.

Grote ogen,hongerig mondje dat constant zoekt naar troost....
Niks helpt en alles dat hij wilt is mijn borst..of huilen....
Hartverscheurend huilen....

Mike is repeteren met de band en ik weet dat het iets is dat hij moet doen voor zichzelf...maar ik voel me echt een beetje alleen nu.
Met een ontroostbaar kind en niks dat ik kan doen.
Ik ben moe want wanneer hij slaapt,slaapt hij alleen beneden in de wagen en met mijn katten in huis durf ik dan niet te gaan slapen.....
Ik slaap 3 uurtjes in de nacht en dan weer voeden...vervolgens weer 3 uurtjes en weer voeden...

Tja ik weet het...zo gaat het als kersverse mama,maar ja ik mag ook wel eens mijn dag niet hebben toch??
Waarom voel ik me dan toch schuldig???

Victoria!!

Soms moet je creatief zijn,dus vanavond waren we dat.
Tussen 16:00 en onze bedtijd kan Nathan het moeilijkst in slaap komen.
Het is nu zomertijd en natuurlijk licht en dat maakt het voor hem nog lastiger.
Verder is dat gemaai met die armpies natuurlijk ook hinderlijk.

Dus ik heb de armsgaten van een slaapzakje van hem dichtgenaait en hem daarin gestopt.
Klinkt zielig maar het houd wel het gemaai tegen en hij word er rustig van.(beetje het inbakerprincipe)
Verder heb ik hem in de kinderwagen gelegt om 19:00 met een dekentje over de kap zodat het lekker donker is.Het speciale slaap knipperlampje in de wagen aan gedaan die het open en dicht doen van de oogjes immiteerd en binnen een poep en een scheet viel hij in slaap.
Jiepieee...een overwinning.
O.k hij werd een uur later dan wel weer wakker maar ja hij weet wanneer hij honger heeft....Maar goed,het was een goed begin toch?

een onvergetelijke reis

Toen ik dit exemplaar kreeg zat er geen gebruiksaanwijzing bij...Hij was geeneens mooi verpakt en er zat geen glimmende blauwe strik omheen.
Wat Ik me gisterenavond ook nog eens besefte is dat er geen garantie bewijsje bij zit.....
Wat nou als ie stuk is of hij doet het niet goed???
Na wat zo'n fijne dag geweest was eindigde in een tranendal!!

Nadat Nathan om half 4 wakker werd heeft hij niet meer geslapen en we zagen hem vermoeider en vermoeider worden....
Met als gevolg dat hij ontroostbaar overstuur raakte.
Het enige dat hem troostte was mijn borst.maar na 4 uur leeggezogen te worden was mama er klaar mee.Papa was raaktte lichtelijk in paniek(mama deed alsof ze het onder controle had..iemand moest toch rustig blijven)
Uiteindelijk viel het mannetje in slaap dankzij het zitten wiegen in een donkere kamer met een kraamcadeautje waarvan een lichtje langzaam aan en uit gaat.
Eenmaal in bed gelegd werd hij weer wakker en begon weer opnieuw.....
Na nog een borst gegeven te hebben is hij eindelijk tot 02:00 uur in slaap gevallen en ging de rest van de nacht zoals altijd...terug in het ritme.

Hummm dit was een nieuwe,onbekende ontwikkeling want tot nu toe waren we toch wel gezegend met een rustig bijna voorspelbaar kindje....
Voor het eerst gebruik ik make up om mijn wallen te verbergen,
Voor het eerst drink ik 9 van de 10 keer mijn koffie koud....eet ik mijn eten lauw en kijk ik nog maar de helft van mijn lieveling serie op tv.....

Als ik in de ochtend vermoeid opsta kijk ik naar mijn ventje en voel ik me trots,verliefd en blij dat hij in mijn leven is.
Ik geef toe dat het zwaar is en dat niks je kan voorbereiden op dit andere leventje(een beetje zoals een reis door India)
Het kan geweldig zijn en ineens als je denkt dat je dag niet meer stuk kan gebeurd er weer iets dat je illusie doet verdwijnen....
Maar wat ik wel weet is dat ik mijn reis door India nooit zal vergeten en het een bijzondere ervaring was......Net als Nathan...

gewoon een fijne dag

Mijn mannetje heeft vandaag goed geslapen overdag(voor zijn doen dan he?)En dan ben ik trots!!
Gewoon uit zichzelf zonder hem eerst in slaap te wiegen.
Dan weet ik weer dat hij het heus wel kan en dat wanneer hij zijn dag niet heeft dat het gewoon een "slechte dag"is.

Vandaag Nathan onder zijn nieuwe babygym gelegd.
Deze babygym is in vorm van tijgetje en zijn staart vormt de boog.
Van mijn nicht gehad op onze babyshower.
Hij lag er onder en merkte al snel dat als hij zijn handjes tegen de prulletjes botst(nog zo lekker ongecontroleerd)dat er wat gebeurd.....En dat was een mooi moment voor een paar lachjes...

Leuk hoor al die kleine veranderingen iedere dag weer...

Vanmiddag is oma nog effe langs geweest voor een kop thee.
Even naar haar kleinzoon kijken...trotse oma!
Helaas voor oma maar stiekem gelukkig voor mij en Nathan sliep hij al die tijd dat ze er was.
Misschien morgen een nieuwe kans op een knuffel.

weg met alle adviezen!!!

Ik weet het het is nog geen nieuw jaar maar ik heb een voornemen.
Vanaf vandaag luister ik wat Nathan betreft naar mijn gevoel.
Geen goede adviezen meer,geen google,geen tekstboek regeltjes.....Er is niet 1 manier van aanpakken,maar duizende en wie weet welke het beste is?

Moet je je kindje laten huilen of pak je hem op?
Moet je kindje nu al op tijd naar bed of slaapt ie wanneer hij slaapt?
Ik google me suf hoe andere hier mee omgaan en vind tienduizend verschillende antwoorden.
De ene wilt zijn pasgeboren baby niet "verwennen",de andere troost hem bij iedere huilbui.

Ik weet dat sommige kindjes zichzelf in slaap huilen en dat is prima(vind ik).
Nathan huilt zichzelf niet in slaap maar word alleen maar ontroostbaar na een tijdje.Dikke tranen over zijn wangetjes van verdriet.Waarom komt mama of papa nou niet?
Dat kan een moederhart toch niet verdagen(of een vaderhart natuurlijk)???
alleen troost en lichaamscontact maakt hem rustig....
Ik denk dat uiteindelijk dat contact er juist voor zorgt dat je kindje vertrouwen krijgt in jouw,in alles om zich heen.
Hij staat er niet alleen voor en weet je dat ritme regeld zich vanzelf wel.....

Dus hier zit ik dan met een klein ventje op schoot,Rood gezichtje,opgedroogde traantjes(terwijl mama er 1 wegpinkt) maar tevreden bij mama tegen de borst aan en het mooie is.....Hij slaapt.

Huhh?

Nathan in zijn maxi-cosi....
Wanneer nathan zo'n blik heeft is het net alsof ik naar mijn eigen babyfoto's kijk.
Zulke grote en verbaasde ogen.