moe

Wat gisteren werkte is geen garantie voor vandaag...dat blijkt.
De gehele dag heeft mijn ventje heerlijk kunnen slapen in zijn wagen....Naar mijn idee hielpen mijn speciaal gemaakte slaapzakje daar prima bij.
Nu om half 9 in de avond is hij wakker...vanaf half 5 vanmiddag en de vermoeidheid weer toegeslagen.

Grote ogen,hongerig mondje dat constant zoekt naar troost....
Niks helpt en alles dat hij wilt is mijn borst..of huilen....
Hartverscheurend huilen....

Mike is repeteren met de band en ik weet dat het iets is dat hij moet doen voor zichzelf...maar ik voel me echt een beetje alleen nu.
Met een ontroostbaar kind en niks dat ik kan doen.
Ik ben moe want wanneer hij slaapt,slaapt hij alleen beneden in de wagen en met mijn katten in huis durf ik dan niet te gaan slapen.....
Ik slaap 3 uurtjes in de nacht en dan weer voeden...vervolgens weer 3 uurtjes en weer voeden...

Tja ik weet het...zo gaat het als kersverse mama,maar ja ik mag ook wel eens mijn dag niet hebben toch??
Waarom voel ik me dan toch schuldig???