vrijdag 9 juli 2010

tandarts

Vandaag was een dagje tandarts.
Nathan werd vanmorgen opgehaald door oma en ik ging naar amsterdam naar de acta.
Voor diegene die niet bekend is met de acta,de acta is de tandarts maar dan tandartsen in opleiding.
dat betekend dat het vaak wat langer duurt dan normaal.
Ook kunnen er wat dingetjes gebeuren die wat minder soepel verlopen.

Dus goed nu niet echt de fijnste dag om bij de tandarts te zitten met 35 graden,maar de afspraak stond en we gingen met goede moed richting de acta.

Er werden eerst foto's genomen en bepaald welk gat er eerst gevuld zou worden(tja ik was al een hele tijd niet geweest dus we konden kiezen...
Er was een enorm gat daar waar er een vulling stuk was en die moest echt opnieuw gevuld worden.
Ik kreeg een verdoving en het boren kon beginnen.
helaas werkte de verdoving niet dus ik kreeg opnieuw een extra verdoving.....
Deze werkte ook niet dus de docent werd er bij gehaald....weer een verdoving..pfffff
Uiteindelijk voelde ik de gehele linkerkant van mijn gezicht niet meer dus moest het nu wel goed gaan.

Na alles uitgeboord te hebben(pijnloos deze keer)moest alles goed bekeken worden en werd er een soort van martelwerktuig in mijn mond geplaatst.
Kleine klemmetjes werden tussen mijn kiezen geduwd en wat er verder gedaan werd kan ik je niet vertellen aangezien ik (god zij dank)zelf niet in mijn mond kon kijken.

uiteindelijk werd er gevuld en toen konden de klemmetjes er weer uit.
Alleen 1 klemmetje wilde er niet uit en ik zag mijzelf al de eerste hulp inlopen met mijn mond wagenwijd open.....
Er werd aan getrokken en gepoerd maar het klemmetje ging echt niet los.
De docent werd er bij geroepen en ik hoorde enige paniek in de stem van mijn studente....
ook de docent kreeg het klemmetje niet los.
Ik kreeg het spaans benauwd en het zweet brak me uit...en het was al zo warm)
Na veel gerommel lukte het eindelijk om me te bevrijden van het apparaat dat mijn mond wijd open hield en was de klus bijna geklaard....
nog effe afwerken en 2,5 uur later kon ik naar huis....naar mijn allerliefste jochie dat me met een enorme lach opwachtte bij oma....
Dan is alles weer goed toch???

Wat een dag!!

2 opmerkingen: