Ben inmiddels alweer 2 weken aan het werk en ik moet zeggen dat ik blij ben dat ik 24 uur werk en alleen de nachten en de avonden.
Wat een zooitje is het momenteel....
Ik werk in een verzorgingshuis maar sinds ik terug ben van verlof zie ik alleen maar mensen die thuis horen in een psychogeriatrische instelling of gewoon weg een psychiatrische instelling.....
In een avondje werken moet je de weggelopen mensen die vervolgens niet meer weten thuis te komen van de straat weer oppikken en naakte bewoners uit het restaurant ophalen.
Niet echt de ideale situatie wanneer je een bezetting hebt die gericht is op "gewone"zorgvrager...
O.k een aantal mensen die een lichte vorm van dementie hebben is zeker geen probleem maar wanneer de helft van het huis dement is en overgeplaatst zijn van een PG huis naar een verzorgingshuis dan is er toch iets goed mis.
Verder is er bijna geen personeel meer en word er tegenwoordig 200 tot 500 euro beloningen uitgedeeld voor nieuw vers "zorg"bloed....Maar niemand heeft interesse....
Ik heb me nog nooit zo ver verwijderd gevoeld van mijn werk als nu en dat stoort me enorm.
Daarom ben ik zeker niet de zorg in gegaan....
Naast alle "bijzondere"nieuwe bewoners hebben we er ook gelijk een heleboel"bijzondere"nieuwe familieleden bij die eveneens lijken thuis te horen in een psychiatrische inrichting.
Nog net niet vechtend op de gang moet er af en toe een dochter aan haar kraag op het balkon gezet worden om af te koelen.
Sluipen er familieleden midden in de nacht naar binnen zonder te melden en snappen vervolgens niet waarom we ons lens schrikken....
Waar gaat het heen met de zorg???Ik wil niet weten hoe het er voor staat als ik oud en versleten ben......
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten