even napraten

Het is weer prachtig buiten...Er ligt sneeuw en daarom kan het behoorlijk glad zijn.
Maar wat als er geen sneeuw ligt,Je van je werk naar huis fietst en in de veronderstelling bent dat het niet glad is en de bocht een beetje te snel neemt.......en stiekem is het toch glad...??

Nou dan ben je een buil op je hoofd(en hoofdpijn),een buil op je arm,een blauwe plek op je bovenbeen en een klein bezoekje aan de eerste hulp rijker.....

Auw.het lijkt nu 2 dagen later wel alsof er een tractor over me heen gereden is..al mijn spieren doen zeer van die lancering van mijn fiets.
Als ik eenmaal op gang gekomen ben gaat het wel weer maar zo in de ochtend voel ik me echt 100 jaar oud.

Gelukkig was de buil na 1 dag al aardig weggetrokken en werd ik naar huis gestuurd met alleen een wek advies (want op de avond zelf was het alsof ik een tweede hoofd had.)

maar goed..er zijn leukere dingen om over te praten..
Zoals Nathan's bumba verslaving de laatste paar dagen en dan ook zijn nieuwe woord in zijn nog kleine woordeschat.."BUMBA".....

Het kerstbuffet op het werk waar we heerlijk gegeten hebben en alle mama's opgehaald werden door hun kindjes zodat iedereen ze even kon bewonderen...
Jammer genoeg was het enige dat Nathan nog een lach kon bezorgen die teramisu aan het einde..hahaha...verder was het brullen met dikke tranen.

.....dat papa en mama eindelijk naar de zolder gaan verhuizen en zaterdag een nieuw bed krijgen....Eindelijk ruimte voor onszelf(nee er komt voorlopig nog geen tweede!)

Ja dit jaar was een geweldig jaar(op die val na dan) en ik kijk al uit naar het volgende....