weer een nieuwe dag

Vanmorgen was ik om 04:00 uur wakker.....
Mijn kaken doen zeer omdat ik door de spanning 's nachts mijn kaken stevig op elkaar klamp..
Wat duurt het nu allemaal lang zeg.
die laatste dagen voel ik me behoorlijk humeurig en ongeduldig.
Het lontje word steeds een beetje korter en ik verveel me het apezuur...

alles in huis is al een keer schoongemaakt..en nog een keer,en nog een keer...

Het lekkere patatje van gisteren was er weer uitgekomen nadat ik eigenlijk hoopte dat dit nu eindelijk eens voorbij zou zijn.

verder word ik nerveus,zenuwachtig....hij wil nog steeds niet indalen en het enige waar ik aan denk steeds is:"wat als hij nou niet past?"
Hoe gaan we dat er straks uitkrijgen???

Ik denk aan alle horrorverhalen,maar te gelijkertijd wil ik dat het gewoon begint zodat we weten waar we aan toe zijn.


De geboorte van je kindje is samen met je trouwdag het mooiste moment van je leven.....Van mij mogen ze met een enorme hamer op mijn hoofd slaan en me wakker maken als ie er is..hahaha...

Natuurlijk overdrijf ik en zijn dit de laatste porties hormonen die mijn lichaam nu aanmaakt die praten...
Het gaat vast allemaal goed komen en de pijn zullen we vergeten...Er zijn immers miljoenen vrouwen die bevallen..
Gelukkig beval ik hier en niet ergens in de rimboe.

Morgen in dé uitgerekende dag...misschien komt ie wel gewoon netjes op tijd..Hij is ten slotte een kind van een piet lut en een engelsman.