wachten

Wachten,wachten,wachten....
Ik heb nu echt het gevoel dat ik aan het wachten ben.
Heb niet meer echt de energie om veel te doen,mijn heupen zijn het daar mee eens.
Die kleine zakt steeds lager waardoor het lopen ook wat moeizamer gaat.
Ik beperk me nu dan echt tot het gene wat er echt moet gebeuren.
Heb ik yoga dan blijft het daarbij,Moet ik naar fysio dan blijft het daarbij enz..
Rustig effe stofzuigen of een afwas doen,maar ik voel dat wel aan het einde van de dag.

Verder is het wachten...Hoe gaat het straks beginnen?Wanneer gaat het straks beginnen?
Zal het meteen het serieuze werk zijn of word ik eerst voor de gek gehouden door oefenweeën?
Ik vind het vreselijk spannend maar ik ben er wel klaar voor.
vooral omdat ik uitkijk naar het normaal voelen...en natuurlijk naar mijn kleine ventje!
een nieuwe fase in ons leven.