dinsdag 6 december 2011

mijn heerlijk avondje

Soms heb je wel eens een dag die je het liefst zo snel mogelijk wilt vergeten.
Met tegenzin in mijn lijf ging ik naar de BHV cursus vanmiddag.
Bah,vreselijk die rollenspellen.Dat is dus echt niks voor mij maar ja het is niet anders.

Na de cursus moesten er nog boodschappen gedaan worden.
Met een kofferbak vol tassen reden we richting huis toen....Klap!!!...Een hele fijne klapband.
Tja al die boodschappen uit die kofferbak slepen,deze op straat zetten om zo bij je reserve band te komen.
Nergens een gevaren driehoek te vinden...heeeeel fijn en o ze veilig en verantwoord.
Gelukkig heb ik een handige man is is de band zo verwisseld.

Eenmaal thuis aangekomen is er geen plek voor de deur.
Wat doen we altijd? We zetten de auto even op de oprit van de buurman om de auto leeg te halen en verplaatsen vervolgens de auto naar een plek verderop in de straat.
k doe mij portier open,laat hem even los en de wind doet de rest.....Bam...zo tegen de bumper van de nieuwe auto van de buurman.
O,nee...een hele pit in die bumper.

Wat een avond was dit weer.
Gelukkig is mijn buurman vrij relax(we hebben wel wat zeikerige buren in de straat)
morgen bij daglicht maar echt even de schade bekijken....gaan we de rest wel even regelen via de verzekering.

zaterdag 3 december 2011

zonder schoenen naar de ikea

Vandaag was een drukke dag.
mike ging het wastafelmeubel installeren en dat gaf een hoop rommel.
Natuurlijk ging niet alles volgens plan en was hij langer bezig dan gehoopt.
Tja we wilde nog even naar de Ikea om wat spulletjes te kopen dus het was weer een strak schema.
Nathan voelde goed aan dat het wat rommelig in huis was en gedroeg zich de hele dag als een enorme boef.
Alles werd door het huis gegooid en toen Mike eenmaal klaar was,gedoucht had en ik de meeste rommel weer opgeruimd had trok ik snel nathan zijn jas aan...Mike pakte hem over en hup snel de deur uit naar de Ikea..
Tja het is soms echt een goed werkend geheel.

eenmaal bij de ikea aangekomen kijk ik achter me naar Nathan en zag toen zijn voetjes.....in plaats van 2 schoentjes zag ik 2 pantoffeltjes.......
2 pantoffeltjes met 2 blote voetjes erin...

Ineens zag ik in flits die reclame van de Andrelon voor me..hahaha die van dat slordige mens waarbij nooit iets helemaal af is.
dan sleurt ze haar kinderen over straat met pyjama nog aan en...pantoffels.

mike en ik moesten er vreselijk om lachen,helemaal toen nathan door de Ikea gleed op die sloffen op die gladde vloer.
Tja soms is het leven zo druk dat we gewoon vergeten onze schoenen aan te doen.

vrijdag 2 december 2011

dag sinterklaasje

Die sinterklaastijd duurt toch langer dan ik me kan herinneren.
Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik blij ben als die tijd weer voorbij is.
mijn kind denkt namelijk dat er iedere dag iets in zijn schoen zit en gaat in de ochtend driftig op zoek naar een kadootje.
Dit levert wel eens hilarische momenten op.
Zo ook vanmorgen.
Bij het wakker worden zegt nathan al"kadootje kijken beneden?"....waarop ik probeer uit te leggen dat sinterklaas niet iedere dag langs komt omdat er veel meer kindjes zijn die een kadootje moeten krijgen.
Sinterklaas kan gewoon niet iedere nacht in Hillegom zijn.
heel gek is dat hij wel begrijpt wanneer ik zeg dat er misschien wel een kadootje in zijn schoen zit maar het niet begrijpt wanneer ik zeg dat er niks in zijn schoen zit....

Dus Nathan komt beneden en begint door de kamer te struinen en fluisterd zacht...Oohhh kadootje.....
Hij zoekt zijn schoen maar kan hem niet vinden.
Op tafel ligt een omgevallen fotolijstje,zo,n lijstje dat je dubbel kan vouwen en waar 2 fotootjes in kunnen.
Deze hebben de katten vannacht omgegooid.
Op een afstandje lijkt het een doosje en vol goede moed loopt nathan op dit doosje af en zegt..ooohhh kadootje openmaken.
Van binnen moet ik vreselijk lachen maar tegelijkertijd ben ik vertederd door zijn onschuldige blik wanneer hij met zijn kleine vingertje het lijstje openmaakt.

Ik probeer uit te leggen dat het foto's zijn van mijn opa en oma.
Ik zie hem kijken en denken...jouw opa en oma?Hoe kan dat nou?Ik heb toch alleen opa en oma?
Hij snapt er niet zoveel van terwijl hij de foto's bekijkt.Ze lijken helemaal niet op opa en oma...

Snel weet ik zijn gedachten op het kadootje van gisteren te brengen,een sticker boekje.(stickers zijn op het moment helemaal in bij nathan en hij plakt ze overal op.
Pfffoe ook weer opgelost.

dinsdag 22 november 2011

Drakenbaby

Vanmiddag liepen we door Hillegom.Ik achter de buggy,Nathan naast me...
Nu gaat dat best goed want hij blijft aardig in de buurt,maar wanneer je dan langs een speelgoedwinkel loopt dan is de verleiding toch wel erg groot om naar binnen te wippen.

Ik achter Nathan aan de winkel in....Nijntje mama...woezel en pip mama.....nog een nijntje...en nog één....
Zo staan we nog een beetje,maar meneertje word steeds drukker en wilt steeds meer aanraken,dus tijd om in te grijpen.
Nathan we gaan nu de winkel uit!

"Nee niet mama"...."Ja Nathan we gaan NU weg!"..."Nee mama niet!!"

Dus ik Nathan in de buggy zetten...hahahah dat dacht mama...
Nathan verzet zich hevig en de buggy valt bijna om....effe krijg ik zo'n flasgback uit "Super nanny"..met zo'n krijsend monster waarvan we allemaal zeggen"wat een rotkind"..

Met rode wangen en zo min mogelijk geluid prop ik mijn kind in de buggy.....

Pfffffffff.......onderweg zingt nathan luidkeels poesje miauw van t begin tot t eind...
Ik moet een beetje lachen van binnen.

dinsdag 25 oktober 2011

consultatiebureau drama

Vanmorgen moesten we naar het consultatiebureau.Ik was erg benieuwd....
Daar aangekomen zat Nathan al gauw lekker te spelen met al dat leuke spul dat ze daar hebben.
Nathan riep constant"lekker spelen"hahaha..

eenmaal aan de beurt werd het minder leuk.
Nathan wou niet met de blokjes spelen zoals de mevrouw graag wilde zien....ook het autootje gooide hij op de grond.
Onze kletskous zei nu alleen nog maar"o nee"..."o nee" en trok me van de stoel af.."mama eraf"..
Nee hij vond het niet leuk om daar zo in zijn pamper in de spotlights te staan.

nathan werd steeds bozer en begon te huilen...
De mevrouw vroeg mij om met een bal te rollen zodat ze kon zien hoe hij erachter aan zou lopen...hahaha...ja dat dacht die mevrouw..
"o nee!!!"...niks achter de bal aan lopen...niks bouwen met blokjes....niks spelen met een auto..."o nee!!"

De blokjes vlogen zowat door de kamer en ik kreeg toch wel een beetje schaamrood op mijn wangen.
Dat doet hij nou anders nooit mevrouw.
Hij stond maar bij de deurkruk en wilde weer "lekker spelen"...

de mevrouw vroeg of hij al veel woordjes gebruikte en hoeveel dan wel..
Tja te veel om op te noemen maar helaas kwam hij daar niet verder dan "o nee" en "mama eraf"
aangezien mevrouw niet getuigen was van zijn fantastische woordenschat werd er in de computer ingevuld: zeker 3 woordjes....
Dat hij al het hele liedje "poesje miauw" kan meezingen werd niet meegenomen in zijn half jaarlijkse keuringsrapport.

Mevrouw wild hem verder niet onderzoeken uit angst dat hij de hele boel zou afbreken(letterlijke woorden)..

Ook werd mij aangeraden de volgende keer een half uur eerder te komen zodat hij kon wennen.
hahaha....wennen waaraan?bekeken en gekeurd worden?

de volgende keer mag papa er vrij voor nemen en mag die eens gezellig mee naar het consultatiebureau.pfffffff nu eerst effe op de bank liggen!!

donderdag 20 oktober 2011

sinterklaas


Ja ,ja sinterklaas is alweer bijna in het land en dat betekend dat we vast gaan oefenen met de sinterklaasliedjes....
Dus mama zingt "sinterklaas kapoentje"en Nathan zingt ieder laatste woord van de regel..(dik gedrukt.)
Dus "sinterklaas......KAPOENTJE"........."gooi wat in mijn....SCHOENTJE"......"gooi wat in mijn.....LAARSJE"...."dank u........WEL"....
Hhahahahaha wat heb ik toch een beleeft kind hahahaha

donderdag 18 augustus 2011

17 maanden alweer


Afgelopen week was je mama's stippeltje.
Je had de waterpokken...oh wat een jeuk!!!
Gelukkig begint het al aardig weg te trekken en ben je al weer minder stippelig..haha

Bijna 17 maanden alweer,al bijna 1,5 jaar oud en wat een praatjes!!
je weet goed te benoemen wat je leuk vind en zeker wat je lekker vind....
"ijsje...koud".....noepies(snoepies)....dandarijn(mandarijn)..banana....aardbeie(s)....koek!!!
Ja wat lijk je toch op je papa...

je houd van dansen..pakt de afstandsbediening en zegt"muziek".."dansen"...
Je danst en draait rondjes en zwaait met je handjes.

Je weet dat de telefoon er is om mee te bellen.Je houd hem aan je oor en zegt"hallo".....
Dan doe je alsof je hele gesprekken hebt hahaha..."ijsje lekker koud" hahaha......
"oma"..."caravan.....?
Ja oma gaat op vakantie met de caravan...

Verder vind je het heerlijk om op het strand te spelen,lekker met je voetjes in het zand.

Je hebt een aantal knuffels die je bij naam kent."aapie"(grote slingeraap die bijna net zo groot is als jij),bumba..,konijn en lange jan en pooh....Dit zijn je knuffels.
Soms maak je een dansje met ze.

wat groei je toch hard en wat ben je toch een lekker joch.
Zo vrolijk en eigenwijs.
ik ben een trotse,blije mama!!



zaterdag 16 juli 2011

Chimpie champ

Voor iedereen die kinderen heeft begrijpt mij vast wel wanneer ik het heb over een leven voor de geboorte van je kind en het leven erna.
er komen een hoop nieuwe begrippen en fenomenen bij wanneer je bij de mama's hoort.
Zo nu een fenomeen "indoor speeltuin".....volgens mij waren deze er vroeger nog niet of in ieder geval niet veel want ik heb er nooit in gespeeld.
Wij speelde buiten....ook bij slecht weer of bleven gewoon binnen en verveelde ons.

Nu bestaan er allerlei speeltuinen genaamd ballorig,kids zoo,chimpie champ en ga zo maar door....
Voor een heerlijk ontspannen dagje ga je hier...dus niet naartoe.
Je kids vinden het vast geweldige en daar doen we het voor toch?maar de papa's en de mama's moeten daarna een paar uur bijkomen..

Vanmiddag chimpie champ bezocht.Een enorme hal dat vol hangt met pluche apen.(en dan heb ik het niet over die 200 kleine gillende apen die daar rondrenden als een kudde hondsdolle,bijna schuimbekkende beesten).....
De ballen uit de ballenbak vlogen om mijn oren en om de minuut reed er zo'n plasic "little tike"auto tegen mijn kuiten aan.
nathan staat tussen die gekte en heeft 10 minuten nodig om alles te registreren...waar ben ik nou in beland???
Vervolgens rent hij op de eerste de beste auto af en begint deze heen en weer te duwen en broem broem uit te kramen om vervolgens aan de kant geduwd te worden door een ander kindje die zijn auto weer af pakt.
Nathan krapt zichzelf op zijn hoofd en dwaalt beduust de andere kant op.

Ik word bijna aan de omver gelopen door een krijsend kind dat zijn zin niet krijgt en nathan word over zijn voeten gereden door een onoplettende papa die zijn buggy rijbewijs niet heeft.

Nathan gaat van de glijbaan af en mama helpt hem naar boven klimmen.
Boven aan de glijbaan staat een meisje van pakweg 3.
Ze kijkt me aan en heeft 2 ballen(uit de ballenbak)in haar handen.
Ze zwaait er mee voor mijn gezicht en maakt er monsterlijke geluiden bij.
Ze trekt een gekke bek en begint vervolgens met die 2 ballen op mijn hoofd te slaan.....nee die verzin ik echt niet mensen!!!waar de mama van die monster was is me niet bekent maar ik sloeg haar bijna van het trapje af.
Je mag dan wel pas 3 zijn maar je blijft met je plakkerige tengels van me af anders duw ik die 2 ballen waar je ze niet hebben wilt.....

nathan rent van de ene kant naar de andere kant en heeft één of andere holle boom ondekt waar je doorheen kunt rennen.
Hij rent op en neer en schreeuwt telkens"NATHAN!!"...hahaha.....wat erg het is allemaal besmettelijk die gekte!!!!!

Na een patatje gegeten te hebben en wat gedronken te hebben moest ik gelukkig naar mijn werk en mochten we weg.
Nathan heeft heerlijk geslapen die middag(hoe is het mogelijk?)en mama heeft de hele avond nog gewerkt.

Nu zit ik op de bank en terwijl ik dit schrijf verwerk ik langzaam pas mijn chimpie champ trauma.
Zucht!!!!
Nu maar hopen dat het weer goed weer word...Dan gaan we weer naar een gewone speeltuin.

maandag 11 juli 2011

vakantie voorbij


terug van vakantie.Wat gaat dat toch altijd snel!!
We hebben het heerlijk gehad met heerlijk weer.
nathan heeft zich uitstekend vermaakt en is in die 3 weken zo veranderd...

We hebben heerlijk gezwommen,gewandeld en nog een paar dagen op een boerderij geweest waar hij alle ruimte had om rond te rennen en te spelen.

Meneertje heeft behoorlijk wat driftbuien gehad en het was goed te merken dat we in een andere omgeving waren.
Hij heeft ons behoorlijk uitgeprobeerd die 3 weken ons boefje hahaha....

er zijn een paar favoriete woorden bij gekomen deze vakantie...Plane,tracon(tractor),yellow(vraag me niet waarom???)en...nee!!
Ja het begin van het einde he? NEE!!

maandag 30 mei 2011

puberen

Nathan is volgens mij in een vroege peuterpuberteit beland.
Hij speelt met zijn eten,spuugt het uit,gooit het op de grond....
Met verschonen gedraagt hij zich als een draak.Hij schopt en gilt en gooit zich zo wat van de commode af.
Als ik hem naar boven draag duwt hij zich van me af en kan ik hem nog maar nat vasthouden tot de bovenste trap trede.
Driftig probeert hij van alles in een speelgoed wagentje te proppen,maar het past niet...Boos dat hij word!!en dan dikke tranen.
Gelukkis is hij snel af te leiden met wat anders

PPfffoe.....dit vreet energie!

naast al deze rare buien is hij ook heel zoet hoor en maakt hij me vreselijk aan het lachen.

papa en mama zijn toe aan vakantie!!!

vrijdag 27 mei 2011

poepen?

Nathan is een klein slim mannetje...hebben we wel weer ontdekt.
laatst brachten we hem naar bed.mama en papa lezen een paar verhaaltjes voor maar net voor het einde zie ik zijn hoofd rood worden en ruik ik dat hij gepoept heeft.
nou..even verschonen en dan nog 1 verhaaltje.

Hahaha je raad het zeker wel....
Gisteren avond legt papa hem in bed en leest een paar verhaaltjes voor.
na het lezen begint nathan ineens heel erg te persen...."poepen"...zegt hij...
Hahahaha.....
Nou zegt papa volgens mij is dat vals alarm..kom op lekker gaan slapen.

vanavond lezen we samen een verhaaltje voor.
nathan is moe en ligt lekker maar na het verhaaltje kijkt hij zielig naar ons..."poepen??"
hahahaha...lekker joch.

donderdag 19 mei 2011

praten

Hoe heet je?vraag ik aan mijn kleine mannetje...
Met een grote lach zegt hij"Nathan".
Jippie!!!!Wat ben je toch slim en wat ben ik toch trots.
Hij kijkt naar de letters op de muur die zijn naam spellen.Met zijn vingertje wijst hij langs alle letters en zegt"Nathan"...hahaha alsof hij het lezen kan...
Mike doet dit al maanden telkens als hij nathan verschoond.Al die moeite loont papa!

Waar zijn je schoenen Nathan??
nathan gaat hurken en bekijkt zijn beide voetjes.Met zijn vingers raakt hij zijn tenen aan.
ja daar horen schoentjes aan te zitten maar die zitten er niet...waar zijn je schoenen dan?
Nathan zoekt zijn schoenen..gevonden en komt ze brengen.

Waar zitten je oren nathan??
Nathan raakt zijn oren aan en zegt"oor"...

De laatste week gaat het zo snel met het praten.
Ik sta echt verbaasd hoeveel hij snapt.Hij herhaald iets 1 keer en heeft het door.Hup weer een nieuw woord erbij.
Wat een leuke ontwikkeling is dat toch.
het zijn gewoon kleine sponsjes die alles opnemen.

jammer genoeg nemen ze ook andere gewoontes over...
Zoals wanneer we met papa douchen en papa als een fonteintje water uitspuugt..
Tja dan kun je het niet weerstaan om zo'n mond vol uit je drinkbeker vervolgens met grote kracht uit je mond te spuiten...op de grond...Hmmm...papa niet meer doen dus!!

zondag 8 mei 2011

mijn liefjes


Wat word mijn mannetje toch groot...
Hij loopt(rent) tegenwoordig mijn hele kamer door,verteld me dat zijn eten "op"is en dat hij aan het "poepen"is...hahaha....
ja,ja en dan heb ik het nog niet gehad over het zelf willen eten.....

het is zo'n lekker joch en bijna altijd vrolijk.
wanneer hij wakker word en je zijn kamer in loopt verwelkomt hij je al met een big smile.
Ben soms gewoon helemaal verliefd op hem.

zucht!!

donderdag 21 april 2011

dagje zee

Dagje strand met het "kleine"mannetje.


Dat is gek al dat water.....
Best diep papa!
Ja dat is water papa...dat weet ik nou wel hoor!!


Wat was het weer een prachtige dag vandaag.
Mike was vroeg klaar met werken,dus hup op de fiets richting strand...
Nathan banjerde heerlijk door de zee en vond het heerlijk.
Het water was koud maar dat leek hem niks te doen.
aangezien we op de fiets waren hadden we verder niks bij ons aan speelgoed dus nathan ging zelf wel op zoek...
Er waren genoeg andere kindjes dus speelgoed genoeg hahaha...

maandag 18 april 2011

afscheid nemen van mijn baby

Er is een winkeltje geopend in Hillegom met tweede hands kinderkleding en speelgoed.
Hartstikke makkelijk want je kunt er ook oude spullen verkopen.
Dus ik al mijn moed verzameld en alle dozen te voorschijn getoverd met Nathan zijn baby kleertjes.
Ik kan toch moeilijk alles bewaren?(of stiekem wel??)
Ik heb al een hoop spullen weggegeven aan een hele lieve vriendin van me maar er staat nog veel meer en ik kan er misschien nog wat aan terug verdienen.
Nou weet ik dat het bijna koninginnen dag is maar daar heb ik niet zo veel trek in...

Dus terug naar mijn verhaal,uitzoeken van nathan zijn kleertjes..
Al die kleine rompertjes en pakjes maatje 50....dat hij daar ooit in gepast heeft he?
Ik heb een doos voor wat ik nog niet weg kan doen en een doos voor wat weg mag.
Ik ben best trots als ik aan het einde een hele doos vol kleding zie dat weg mag...best knap van mezelf al zeg ik het zelf.
Nu alleen even wassen en dan netjes opvouwen.

Terwijl ik alles uitzoek voor de was zie ik een broekje......hhmmm je raad het zeker al....toch maar bewaren...
Bren sterk blijven!!
Terwijl ik de was uitzoek op witte of bonte was kom ik steeds meer tegen...Ik herinner me momenten dat hij dat aan had...aaahhh.....wat zag hij er lief uit.
Mijn stapel"weg doe"kleding word steeds kleiner en ik kan zo langzamer hand een kleinere doos nemen...hahahaa...

Wat is het toch moeilijk he om afscheid te nemen van dat baby zijn??
En wat moet ik toch met al die spullen??
Je weet natuurlijk maar nooit of je het nog gaat gebruiken...toch?
Maar ik weet heus wel dat ik het dan leuk zou vinden om nieuwe kleertjes te kopen dus worden ze toch niet opnieuw gebruikt....(effe voor de duidelijkheid..ben niet zwanger hoor)

Maar goed hoe moeilijk het ook is,er staat een doos klaar om weg te doen.
ook is er speelgoed waar niet naar omgekeken word(laten we zeggen miskopen van het jaar)..ook dat mag weg.
Als ik er nog wat aan verdien dan gaat het in nathan zijn spaarpot...daar kan dan weer wat leuks van gekocht worden.

Mijn kleine baby word groot!!

zaterdag 16 april 2011

voor het echie naar de oppas

Donderdag was Nathan's eerste echte opvang dag bij daphne en de meiden.
Ik bracht hem om 12:00 en moest nog het één en het ander doornemen(papierwerk met afspraken)
Rond half 1 ging ik weg en namen we afscheid.(boehoe boehoe)Nou ja van mama's kant dan he?want nathan vond het allemaal wel best volgens mij.

Michael haalde hem om 17:00 weer op toen ik op mijn werk was.
Alles was goed verlopen.
Meneertje had prima gegeten en gedronken,alleen wilde hij geen dutje doen.
Zijn bedje stond iets te dicht bij de boekenkast en deze heeft hij gelijk maar even opnieuw ingericht...
Hij heeft heerlijk gespeeld met de 2 meiden en zich prima vermaakt.

Volgens daphne had ze wel gelijk de hoofdprijs want hij had in die 5 uurtjes 6 luiers vol gepoept...Alle luiers op!
Volgens mij reageert hij sterk op kiwi's want telkens als hij kiwi's eet is het raak.
eenmaal thuis was het weer over..pfffoe...gelukkig voor mama(sorry Daphne)

Toen ik uit mijn werk kwam lagen de heren natuurlijk al te slapen.
De luiertas stond op tafel en deze was half leeg.
Mister konijn,zijn slaapzak en zijn muzieknijntje waren achtergebleven...
Nu sliep hij heerlijk met een andere knuffel(wat een makkelijk kind heb ik toch he?)

gelukkig is alles uiteindelijk weer thuisgekomen.

donderdag 7 april 2011

waar is Nathan nou?

Het is half 4 geweest en een half uur geleden heb ik nathan naar Daphne,onze toekomstige gastouder gebracht.
Om half 5 halen we hem weer op.
We willen even kijken of het goed gaat daar en of hij het naar zijn zin heeft.

Na snel afscheid genomen te hebben(klinkt wel erg heftig hahaha),loop ik alleen,zonder buggy,zonder enorme tas met spullen, met mijn fiets aan de hand (met een leeg zitje) richting huis.
wat een gek gevoel is dat.....
zo voel ik me alleen wanneer ik onderweg ben naar mijn werk.....zo alleen zonder nathan.
Dit is een goed begin...een goed begin om mijn eigen ik weer een beetje terug te krijgen.

1x in de week gaat hij om 12:00 naar Daphne.
Om half 2 vertrek ik naar mijn werk en de tijd daarvoor is dan even van mij.

Het voelde gek maar ik had er een goed gevoel bij.
Nathan begon gelijk te spelen met wat daar op de grond lag en zag mama amper staan.
Die kus kon er nog net van af hahaha...
Hopelijk blijft het zo totdat we hem weer komen halen.
Ik ben benieuwd!

jong zeehondje

Vandaag is een spannende dag.
Nathan gaat een uurtje spelen bij onze toekomstige gastouder.Gewoon om te kijken hoe dat gaat.
Natuurlijk gaat niet alles volgens plan en werd het mannetje met een snotneus en een hoest(lijkt wel een zeeleeuw)wakker.
op dit moment voelt hij zich nog wel o.k en Daphne,onze gastouder vind het prima dat hij komt.
Nu maar hopen dat hij zich niet vervelend gaat voelen in de loop van de dag.
Anders word het afbellen want voor het eerst ergens wennen als je je ziek voelt is natuurlijk niet leuk.

Gisterenavond werd het een latertje.
Nathan sliep van 19:00 tot 21:30 en toen werd hij onrustig.
Die verkoudheid zat hem dwars dus er dan maar even uit en bij papa en mama op de bank zitten.
Hartstikke gezellig maar terug naar bed werd een ramp.
Zolang ik naast zijn bed bleef zitten was er niks aan de hand maar zodra ik de kamer wilde verlaten.......huilen,huilen....

vrijdag 1 april 2011

1 jaar






De grote dag ligt alweer achter ons.
Wat een fijne verjaardag heeft Nathan gehad.
Papa en mama hebben samen de jarige job gewekt(andersom) en een liedije voor hem gezongen.
De slingers waren super mooi en we keken onze ogen uit toen we de trap afkwamen en alle ballonnen zagen.Wat een mooie kleuren allemaal.

Er stonden allemaal kadootjes die we uit mochten pakken.

Samen hebben we afbakbroodjes gegeten en zijn we naar kidszoo geweest in noordwijkerhout.
Daar kon je lekker spelen met allemaal andere kindjes.
Je vond het helemaal geweldig.

Toen we thuis kwamen heb je een uurtje geslapen voordat alle visite kwam.
Opa en oma kwamen om 14:00 en ook ome serge en opa (mijn opa)Rob en tante lies.
Nog meer kadootjes...
Het werd je allemaal een beetje te veel toen.
alle ogen op je gericht.Alle camera's flitsen alsof je een superster bent haha...

Na alle kadootjes kwam de taart....mmmmmm die was heerlijk!!
Om 16:00 ging iedereen weer naar huis.
Je heb nog even gespeeld met al je kadootjes en toen even naar bed.

Om 18:00 hebben we Bumba gekeken onder het genot van een zelfgemaakte pizza.
Je hebt heerlijk gegeten.
Je ging om 19:30 naar bed maar werd steeds wakker.
Je kon het allemaal niet zo goed verwerken en die suiker van die mierzoete taart zal ook wel bijgedragen hebben aan het feit dat je niet rustig in je bedje kon blijven liggen.
Na veel tranen hebben papa en mama je weer beneden gebracht.
Je hebt lekker zitten kroelen op de bank.
Om 21:30 ging je eindelijk slapen.

Wat een dag zeg!!

woensdag 30 maart 2011

jarig

Morgen is de grote dag.
Onze grote,kleine man word 1 jaar!
Alweer een jaar geleden...ik kan het haast niet geloven.

De hele kamer is versierd met ballonnen en slingers,
de kadootjes staan klaar en de taart is gebakken.
het is niet de mooiste taart geworden maar wel zelf gemaakt(met een beetje hulp van de albert heijn.
Of hij lekker is,is een tweede maar leuk op de foto zal hij wel staan...hahaha.

Morgen hebben we van 14:00 tot 16;00 een klein feestje met opa en oma,ome serge,achter tante Lies en overgroot opa rob.

Ik vind het zo spannend,het lijkt wel alsof ik zelf jarig ben....
Nu maar kijken of Nathan er wat aan vind.

De foto's volgen!

maandag 28 maart 2011

gastouder ontmoet

Vanmorgen hadden we afspraak met een gastouder hier in Hillegom.
het klikte eigenlijk al meteen tussen Daphne en mij en ook tussen nathan en Daphne.
Nathan had gelijk de allergrootste praatjes en begon meteen het hele huis te verkennen.
Alle boeken werden uit de kast getrokken en ook de dweil die er nog stond werd meteen onderzocht(tja als je kunt stofzuigen kun je ook dweilen hahaha)

Daphne en ik lijken eigenlijk wel erg op elkaar.
Veel gereisd,ook een engelstalige(ex) partner waardoor haar dochtertje van 2 ook tweetalig opgevoed word.
Het andere oppaskindje dat ze opvangt is zuid afrikaans dus er worden veel engelstalige boekjes voorgelezen.
wat toevallig!
Leuk gezellig huisje...al met al had ik er een fijn gevoel bij en volgens mij was dat wederzijds.(het lijkt wel alsof je op een date geweest bent haha)

Nu maar kijken hoe verder en hopelijk hebben we dan over een tijdje een leuke gastouder voor nathan.

woensdag 9 maart 2011

bijna 1

Gisteren zijn we voor onze vaccinatie naar het consultatie bureau geweest.
Het huilen begon al bij het meten en wegen...die prikjes moesten nog komen.

Nathan weegt nu met ruim 11 maanden 12,5 kilo en is 80,6 cm lang...Tja daar zou ik ook van gaan huilen hahahaha.....

Natuurlijk werd het er met die prikjes niet beter op en heeft het hele gebouw kunnen meegenieten van Nathan's verdriet.
Wat is dat toch zielig he?Ik kan ook nooit kijken wanneer die naalden erin gaan...brrrrr...

Gelukkig was het verdriet over zodra en een "nijntje"koekje werd aangeboden...

Nog een paar weken en hij word alweer 1 jaar!!!Wat is het toch hard gegaan..
Zo lag hij nog hulpeloos in mijn armen en zo lig ik soms hulpeloos in zijn armen hahaha....

Dus 31 maart is het groot feest!!

woensdag 23 februari 2011

ooohh papa toch...


Dat papa's niet altijd de laatste mode begrijpen is bekend en dat het aankleden van zo'n klein mannetje niet altijd makkelijk is,is ook nog wel te snappen.

Het valt ook niet mee om al die kleine ledematen in die kleine armsgaten en broekspijpen te wurmen....

maar soms is het resultaat wel heel erg "shocking"......

nee dit is geen grap en zeker niet zo bedacht voor een leuk kiekje.

papa dacht een scene uit de kleine zeemeermin na te spelen zeker!!
Arme Nathan....het is maar goed dat hij niet zo naar bed gestuurd werd ahahhaha.....
Gekke papa.

zondag 20 februari 2011

nieuw kleed

Gisteren zijn we naar de ikea geweest want ik wou graag een kleed hebben voor de huiskamer.
Ik dacht dat mijn "mont blanc"van een huiskamer wel gebaat zou zijn bij een kleurrijk kleed dat gewoonweg de helft van mijn kamer in beslag zou nemen.
Dus mijn missie was...een enorm kleed zoeken.

Missie geslaagd en eenmaal op de grond gelegd en trots bekeken te hebben(terwijl Nathan lag te slapen) werd het mannetje wakker.
Nathan werd naar beneden gehaald en op het kleed neergezet.Angstig keek hij naar mijn mooie nieuwe kleed.
Zijn handjes voorzichtig aftastend.....hup handjes in de lucht!.....En toen.....huilen..
Meneertje wilde het kleed niet aanraken en vooral niet kruipen op het kleed.
Eenmaal op het laminaat kroop hij snel weg van mijn kleed....
Nou dat is dan lekker dacht ik.

Ik een verhaaltje voorlezen vanaf mijn kleed in de hoop dat ik Nathan het kleed op kon lokken...
Vanaf het randje kijkt hij nieuwsgierig mijn kant op in de hoop een glimp op te vangen van een plaatje in het boek....maar het kleed op komen ho maar.

Dit kleed voelt niet lekker aan denk ik.
De streepjes zijn te druk misschien?

God zij dank was dit hele tafereel na een uurtje voorbij en kruipt en zit hij weer prinsheerlijk in mijn hele huis...ook op mijn mooie nieuwe kleed.

donderdag 10 februari 2011

driftige eigenwijs






Vallen en opstaan...ja het hoort bij het leven.
Zowel spreekwoordelijk als echt met blauwe plekken en gebroken armen en benen.

Maar wat is het toch lastig als het je eigen kind betreft,
Het liefst leg ik mijn huis vol met zachte matrassen en kussentjes om zijn val op te vangen.
Elk scherp hoekje er af schuren en alles wat los staat vastlijmen met superlijm.

Kniebeschermer om doen en hem met een helmpje op door het huis laten gaan.

ja het is moeilijk om je kind steeds te zien vallen(en ik kan je vertellen dat dit kind erg veel valt en zich bezeerd),om vervolgens net zo hard weer verder te gaan waar hij gebleven is.

daar staat hij dan aan de tafel met 1 handje in de lucht te zwaaien en te balanceren op zijn teentjes.

"Kijk eens mama..zonder handjes...
Kijk eens mama...zonder tandjes....."

En je heb er pas 4.....Oeps met zijn snuitje op de tafelrand.

de hele dag sta ik met mijn armen om hem heen te hangen klaar om hem op te vangen.
maar hij wilt er niks van weten.
Driftig slaat hij van zich af en vastgehouden worden door mama wilt hij al helemaal niet.

Zelf doen...dat zei ik nou ook altijd(nog steeds trouwens)

Zelf staan,zelf zitten,zelf eten en zelf mijn 4 tanden poetsen....nee ik wil geen hulp want ik ben al groot...hahahaha mijn kleine schaap.

Als papa thuis komt gaat hij glunderen en glimmen...dan laat hij zich vertroetelen door zijn grote papa...
Wanneer mama er bij komt voor een gezamelijke knuffel word ik boos weggeduwd(nee niet door papa..al moet die er hard om lachen)
Nathan wil zijn papa niet met mij delen en ik mag niet meedoen met hun knuffel moment.
Ik moet genoegen nemen met een duw en een boze blik....en een lachende papa.

De hele dag bescherm ik je met mijn leven.
Stank voor dank dus!!!....nou die stank is dan ook voor papa!!!!

zaterdag 5 februari 2011

play date






Vandaag was een bijzondere dag voor Nathan(en mama) want vandaag was onze eerste real life ontmoeting met de kleine Quynn(en mama)...

Quynn is 6 dagen voor Nathan geboren en is de kleinzoon van een oud klasgenoot van het ROC waar ik mijn opleiding tot verzorgende gevolgd heb.
Mama vanQuynn en mama van Nathan hadden al contact met elkaar op hyves toen ze nog in de buik zaten.

Steeds dichter bij de uitgerekende datum werd er heftig heen en weer gehyved en werd er met spanning elkaars hyves in de gaten gehouden.
Quynn werd later verwacht dan Nathan maar kwam uiteindelijk veel vroeger en die van mij een week te laat.

Nu eindelijk na ruim 10 maanden hadden we dan onze eerste play date....

de eerste ontmoeting verliep vrij rustig.
Quynn net wakker nog in zijn slaapzakje en gewapend met fopspeen...en Nathan met zijn jas aan en zijn mister konijn in zijn handen(zijn waak/slaap konijn)
Na elkaar een beetje bekeken te hebben werd er voorzichtig gespeeld op de grond met de duplo van oma Quynn...
Nathan pakt een stukje gele duplo...Qyunn pakt het weer af van Nathan.....?????
Hummm denkt Nathan...dat ben ik niet gewend,dat er weer wat van me afgepakt word en begint gelijk te huilen.

Van alle kanten worden deze 2 kleine sterretjes gefotografeerd en verlichten de flitsers de kamer.
Qyunn gaat er eens goed voor zitten en laat zijn beste kant zien...Nathan heb ik helaas geen één keer lachtend op de foto kunnen krijgen.
Het is ook nogal wat allemaal...vreemd huis,vreemde mensen en dan ook nog eens net zo'n klein kruimeltje als hemzelf die je duplo uit je handen trekt hahaha...zou ik ook van huilen denk ik.

de mama's vonden het wel voor herhaling vatbaar,kleine Quynn vond dat volgens mij ook(of het maakt hem niks uit..?)...zolang mama Nathan hem maar niet meer zo in de lucht smijt want was toch niet zo leuk...
Nathan moet er nog een nachtje over slapen...of een paar weken.
met die winterslaap is hij zojuist begonnen.(oeps weer wakker...huilen geblazen)

vrijdag 4 februari 2011

follow the leader

=
De leeuw is los geslagen.
Kruipend word mijn huiskamer onveilig gemaakt.
Wat ooit een mooie,nette huiskamer was lijkt nu meer op een speeltuin.
Speelgoed ligt verspreid door het huis en het lijkt als of overal geluid uit komt.

Mijn meubels staan aan de kant geschoven zodat mijn kamer overzichtelijker word.
er staat een box.er ligt een verkeerskleed,er staat een wipstoel,een kinder eetstoel en mijn salontafel is nu versierd met plasic hoekbeschermers....

De katten rennen van de ene kant naar de andere en weten soms niet meer hoe ze kunnen onstsnappen aan het loslopend(kruipend) wild.
Overal liggen plukjes vacht...losgetrokken of gewoon door het in paniek de trap op vluchten.
De vluchtroutes zijn herkenbaar....door nagelkrassen op mijn vloer en plukjes haar...

Langzaam maar zeker is er een nieuwe leeuwenkoning het hol binnengeslopen om het koninkrijk te veroveren.
Zijn gebit bestaat al uit vier scherpen tanden die hij geregeld gebruikt
De andere lijken het niet zo heel erg te vinden en spelen geregeld met de nieuwe leider...

Ja dit was ooit een rustig huis...nu is het vol leven(en rommel).

donderdag 13 januari 2011

hoeveel ik van je hou



Wat ben je de wereld toch aan het ontdekken..alles onderzoeken op handen en knieën of handen en voeten...
Je bent de hele dag druk bezig met allerlei kunstjes.
Jezelf optrekken aan de tafelpoot of aan de spijlen van de box om vervolgens weer met een plof op de grond te vallen.
mama moet je de hele dag in de gaten houden en achterna lopen.

Vanmiddag heb je je broodje zelf gegeten met een vorkje.Mama prikt het brood op de vork en geeft de vork aan jou en jij stopt het keurig in je mondje.
O.k als het stukje te groot is dan haal je het netjes van je vorkje af en stopt het met je handjes in je mond.

Ik ben zo trots op je...je bent 9,5 maand en eet met een vorkje hahaha...zo schattig.

Samen spelen we op de grond met een grote zachte bal....zeg maar bal..."Bah....bah.."...
Je probeert zo goed mogelijk mama na te doen.
Als mama niest...nies je met me mee.
Een echte mini-me.

Je bent een schatje....
wanneer ik op de bank lig,zet ik je op mijn buik alsof op een hobbelpaardje zit.
Je friemelt aan mijn gezicht....ik begraaf mijn gezicht in je nek en blaas....
Je vind het leuk en doet je armpjes op mijn nek en knuffelt me.
Ik vind het fijn als je me knuffelt.
mijn eerste knuffel van mijn kindje...hhmmm
Bijzonder juist omdat je niet zo'n knuffelkind bent.

Ik geniet steeds meer van je.