vrijdag 23 juli 2010

eerste werkdag zit erop

Mijn eerste werkdag zit er op.
Ondanks alle nieuwe bewoners is het alsof je nooit bent weg geweest.
Het kolven tussen neus en lippen door was niet zo'n succes dus hoelang ik dat ga volhouden weet ik niet.
de opbrengst is aanzienlijk minder dan dat meneertje drinkt in de avond dus moet ik op de dagen erna weer gaan sprokkelen.
helaas is dat bijna niet mogelijk omdat die kleine man zich extra vaak bij me meld om te drinken nu dat ik er weer ben....heeft mama gemist na al die flesjes en gaat de schade inhalen.
Op deze manier ben ik snel door mijn voorraad in de vriezer heen.
Vanavond ga ik de nachtdienst in en hopelijk gaat het dan wat beter.

Voor Michael valt het ook allemaal niet mee.
Die is aan het uitvogelen wat hij nou ongeveer drinkt en hoe laat aangezien ik natuurlijk gewoon op verzoek gevoed heb.
al dat gedoe met flesjes enzo..volgens mij kwam het zijn oren uit gisteren...nu vannacht nog.
Gelukkig heeft hij weekend want hij zal wel moe zijn na die gebroken nachten die voor hem liggen.

toen ik gisteren rond 23:30 thuis kwam werd Nathan gelijk wakker en wilde gelijk aan de borst(alsof hij de hele dag niks gekregen heeft)
vervolgens melde hij zich om 04:00 en om 07:00 weer.
om 08:00 was hij wakker en lag als het ware te wachten tot ik eindelijk eens wakker zou worden hahaha.....
Nou ik kan je wel vertellen dat ik me niet al te best voelde vanmorgen!!Tja van uitslapen komt niks na zo'n avonddienst nu dat die kleine er is en dat valt vies tegen..vooral na al die nacht voedingen.

Nu 3 nachten.....

donderdag 22 juli 2010

saved by the phone..


Ik zit achter de lap top klaar om een stukje te schrijven.
Over 1,5 uur vertrek ik naar mijn werk voor mijn eerste werkdag.
Ik kijk in de box naar Nathan die ligt te slapen en bedenk me ineens dat ik hem vanavond voor het eerst niet in zal stoppen.....
Nooit gedacht dat ik me schuldig zou voelen om er niet voor hem te zijn.
Hij heeft de allerliefste papa die hem met net zo veel liefde in zal stoppen als mama en regelmatig doet hij dat al....ach ik weet niet wat het is....

Ik voel ineens traantjes opkomen...stom gedoe....

gelukkig gaat de telefoon,het is Michael om me succes te wensen.
wat houd ik toch veel van mijn 2 mannen.......Saved by the phone!!!

dinsdag 20 juli 2010

Kraamtijd voorbij..


Morgen is mijn laatste vrije dag en ga Donderdag weer werken.
Wat is de tijd toch snel gegaan en wat heb ik er van genoten!

Ik ga met een dubbel gevoel weer terug naar de werkvloer.
Het is fijn om weer onder de mensen te zijn en deel uit te maken van de maatschappij.
Maar het is ook moeilijk om weg te gaan van mijn kleine man en wat zal ik hem missen.

Ik zal met weemoed terug denken aan mijn kraamtijd want het is toch wel erg bijzonder hoor.
je eerste kindje...de geboorte,de eerste week alles nieuw en alle veranderingen die je leven op zijn kop zetten.
Ondanks een pittige zwangerschap en zware bevalling,een ervaring die ik met geen ander heb willen ruilen....

Nu ruil ik het huismama zijn in voor werkende mama zijn en dat zal niet altijd meevallen.
4 maanden geleden had ik niet gedacht dat ik nu nog zou borstvoeden.
Nu wil ik het graag doorzetten wat betekend dat ik op mijn werk moet gaan kolven.
Ben erg benieuwd hoe dit zal gaan....
Ik zal tijd moeten maken om dit te doen en dat zal soms lastig zijn met mijn werk.
Ik ken mijn rechten maar toch heb je maar 8 uur in een bomvolle chaotische werkdag.

Mama zijn en je huisje schoon houden is tot nu toe een uitdaging geweest maar nu komt er ook nog een werkdag bij...pffff.....Zal toch moeten leren de rommel af te toe te negeren ben ik bang hahaha....

Ja ik kijk naar nathan en zie hoe snel hij groeit...aan de ene kant zou ik de tijd willen stoppen maar aan de andere kant kijk ik iedere dag weer uit naar een nieuwe ontwikkeling die me nog meer van hem doet houden dan ik nu al doe.

wat is het toch mooi om mama te mogen zijn!!!

zondag 11 juli 2010

oranje gekte voorbij.

Gisteren vol goede moed naar Amsterdam.
Nee niet naar het museumplein maar naar mijn broer in amsterdam west.
Daar zouden we de wedstrijd kijken op een groot scherm samen met nog wat vrienden.
Onze kleine poepoezela was mee en die vrienden hadden hun kleine meisje mee...Dus gezellig met die 2 kwijlende koters op de bank.
Nathan keek naar een lieve meisje met haar schattige jurkje maar er kon geen lachje van af.
Pas toen de kleine moest huilen begon Nathan te lachen......Stiekem hahaha.....wat erg he die jongens??Altijd lachen wanneer de meisjes moeten huilen.

Rond een uurtje of 8 was het bedtijd...De kleine meid in de slaapkamer en Nathan in de huiskamer.
Word hij dan niet wakker van het geluid????
Nou als hij eenmaal slaapt kan je een bom laten ontploffen zeiden we al...
En ja hoor,rond half 9 was meneertje in slaap en heeft de gehele wedstrijd dwars door al het gejuich heen geslapen...Alle OHH's en AHH's deden hem niks en na een teleurstellend einde moeste we hem wakker maken om weer naar huis te gaan.

Helaas verloren maar wat een spannende wedstrijd!!
Ze hebben inderdaad gevochten als leeuwen en nog nooit heb ik zoveel gele kaarten voorbij zien komen..een echt slagveld.
Maar we gaan gewoon weer door met het normale leven,de oranje gekte is voorbij.

vrijdag 9 juli 2010

tandarts

Vandaag was een dagje tandarts.
Nathan werd vanmorgen opgehaald door oma en ik ging naar amsterdam naar de acta.
Voor diegene die niet bekend is met de acta,de acta is de tandarts maar dan tandartsen in opleiding.
dat betekend dat het vaak wat langer duurt dan normaal.
Ook kunnen er wat dingetjes gebeuren die wat minder soepel verlopen.

Dus goed nu niet echt de fijnste dag om bij de tandarts te zitten met 35 graden,maar de afspraak stond en we gingen met goede moed richting de acta.

Er werden eerst foto's genomen en bepaald welk gat er eerst gevuld zou worden(tja ik was al een hele tijd niet geweest dus we konden kiezen...
Er was een enorm gat daar waar er een vulling stuk was en die moest echt opnieuw gevuld worden.
Ik kreeg een verdoving en het boren kon beginnen.
helaas werkte de verdoving niet dus ik kreeg opnieuw een extra verdoving.....
Deze werkte ook niet dus de docent werd er bij gehaald....weer een verdoving..pfffff
Uiteindelijk voelde ik de gehele linkerkant van mijn gezicht niet meer dus moest het nu wel goed gaan.

Na alles uitgeboord te hebben(pijnloos deze keer)moest alles goed bekeken worden en werd er een soort van martelwerktuig in mijn mond geplaatst.
Kleine klemmetjes werden tussen mijn kiezen geduwd en wat er verder gedaan werd kan ik je niet vertellen aangezien ik (god zij dank)zelf niet in mijn mond kon kijken.

uiteindelijk werd er gevuld en toen konden de klemmetjes er weer uit.
Alleen 1 klemmetje wilde er niet uit en ik zag mijzelf al de eerste hulp inlopen met mijn mond wagenwijd open.....
Er werd aan getrokken en gepoerd maar het klemmetje ging echt niet los.
De docent werd er bij geroepen en ik hoorde enige paniek in de stem van mijn studente....
ook de docent kreeg het klemmetje niet los.
Ik kreeg het spaans benauwd en het zweet brak me uit...en het was al zo warm)
Na veel gerommel lukte het eindelijk om me te bevrijden van het apparaat dat mijn mond wijd open hield en was de klus bijna geklaard....
nog effe afwerken en 2,5 uur later kon ik naar huis....naar mijn allerliefste jochie dat me met een enorme lach opwachtte bij oma....
Dan is alles weer goed toch???

Wat een dag!!

zondag 4 juli 2010

proefdraaien

Vannavond is het proefdraaien.
Mike geeft Nathan de fles voor het slapen gaan en wanneer meneertje daarna effe huilt en nog even aan de borst wilt(puur om te zuigen)krijgt dan nog een klein beetje melk aangedikt met johannes bood pitmeel(johannes wattes???..een verdikkingsmiddeltje)
Hiermee kan hij een tijdje sabbelen zonder nog eens 200 cc weg te klokken..hahaha...een fobspeen vind meneertje maar niks.

Zojuist melde mijn wederhelft dat meneertje gefrustreerd de fles weigerde(terwijl we toch vaak genoeg oefenen)...tja hij vind de gaatjes te klein en wilt dus geen moeite doen voor zijn fles.
Dat was dus huilen geblazen......

Tja mama gaat straks weer aan het werk en papa gaat Nathan dan naar bed brengen en voeden zonder mama's boobies in de buurt om meneertje te troosten dus dat is spannend.
Kunnen we nu beter vast proefdraaien toch?

vrijdag 2 juli 2010

niet klaar voor pap....


Mama dacht aan Nathan wel te kunnen zien dat hij wel eens wat anders zou lusten dan melk.
Ik dacht laat ik eens een flesje rijstebloempap maken voor het slapen gaan....en stiekem hoopte ik dat hij dan wat langer zou doorslapen..zucht!!!
Dus alles klaar gezet zodat ik het alleen nog hoefde op te warmen als meneertje wakker zou worden rond een uurtje of 10.
Alleen meneertje is gewend om wanneer hij wakker is en wil drinken meteen aan de borst zijn fix te krijgen en nu moest mama eerst nog wat opwarmen dus....dat was brullen.
Eindelijk papje klaar,speen in zijn mond en.........nog harder brullen!!!!
Ja maar...het is met vanillesmaak..is toch lekker??
NEEEE....Is helemaal niet lekker....ik wil boobies!!!!!!!!!
Arm kind helemaal overstuur om vervolgens gewoon aan mijn borst snikkend in slaap te vallen.

Dus het word gewoon weer 2x eruit vannacht(als ik geluk heb).....Tja het komt van zelf wel een keertje dat ik ook eens door kan slapen.