mijn heerlijk avondje

Soms heb je wel eens een dag die je het liefst zo snel mogelijk wilt vergeten.
Met tegenzin in mijn lijf ging ik naar de BHV cursus vanmiddag.
Bah,vreselijk die rollenspellen.Dat is dus echt niks voor mij maar ja het is niet anders.

Na de cursus moesten er nog boodschappen gedaan worden.
Met een kofferbak vol tassen reden we richting huis toen....Klap!!!...Een hele fijne klapband.
Tja al die boodschappen uit die kofferbak slepen,deze op straat zetten om zo bij je reserve band te komen.
Nergens een gevaren driehoek te vinden...heeeeel fijn en o ze veilig en verantwoord.
Gelukkig heb ik een handige man is is de band zo verwisseld.

Eenmaal thuis aangekomen is er geen plek voor de deur.
Wat doen we altijd? We zetten de auto even op de oprit van de buurman om de auto leeg te halen en verplaatsen vervolgens de auto naar een plek verderop in de straat.
k doe mij portier open,laat hem even los en de wind doet de rest.....Bam...zo tegen de bumper van de nieuwe auto van de buurman.
O,nee...een hele pit in die bumper.

Wat een avond was dit weer.
Gelukkig is mijn buurman vrij relax(we hebben wel wat zeikerige buren in de straat)
morgen bij daglicht maar echt even de schade bekijken....gaan we de rest wel even regelen via de verzekering.

zonder schoenen naar de ikea

Vandaag was een drukke dag.
mike ging het wastafelmeubel installeren en dat gaf een hoop rommel.
Natuurlijk ging niet alles volgens plan en was hij langer bezig dan gehoopt.
Tja we wilde nog even naar de Ikea om wat spulletjes te kopen dus het was weer een strak schema.
Nathan voelde goed aan dat het wat rommelig in huis was en gedroeg zich de hele dag als een enorme boef.
Alles werd door het huis gegooid en toen Mike eenmaal klaar was,gedoucht had en ik de meeste rommel weer opgeruimd had trok ik snel nathan zijn jas aan...Mike pakte hem over en hup snel de deur uit naar de Ikea..
Tja het is soms echt een goed werkend geheel.

eenmaal bij de ikea aangekomen kijk ik achter me naar Nathan en zag toen zijn voetjes.....in plaats van 2 schoentjes zag ik 2 pantoffeltjes.......
2 pantoffeltjes met 2 blote voetjes erin...

Ineens zag ik in flits die reclame van de Andrelon voor me..hahaha die van dat slordige mens waarbij nooit iets helemaal af is.
dan sleurt ze haar kinderen over straat met pyjama nog aan en...pantoffels.

mike en ik moesten er vreselijk om lachen,helemaal toen nathan door de Ikea gleed op die sloffen op die gladde vloer.
Tja soms is het leven zo druk dat we gewoon vergeten onze schoenen aan te doen.

dag sinterklaasje

Die sinterklaastijd duurt toch langer dan ik me kan herinneren.
Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat ik blij ben als die tijd weer voorbij is.
mijn kind denkt namelijk dat er iedere dag iets in zijn schoen zit en gaat in de ochtend driftig op zoek naar een kadootje.
Dit levert wel eens hilarische momenten op.
Zo ook vanmorgen.
Bij het wakker worden zegt nathan al"kadootje kijken beneden?"....waarop ik probeer uit te leggen dat sinterklaas niet iedere dag langs komt omdat er veel meer kindjes zijn die een kadootje moeten krijgen.
Sinterklaas kan gewoon niet iedere nacht in Hillegom zijn.
heel gek is dat hij wel begrijpt wanneer ik zeg dat er misschien wel een kadootje in zijn schoen zit maar het niet begrijpt wanneer ik zeg dat er niks in zijn schoen zit....

Dus Nathan komt beneden en begint door de kamer te struinen en fluisterd zacht...Oohhh kadootje.....
Hij zoekt zijn schoen maar kan hem niet vinden.
Op tafel ligt een omgevallen fotolijstje,zo,n lijstje dat je dubbel kan vouwen en waar 2 fotootjes in kunnen.
Deze hebben de katten vannacht omgegooid.
Op een afstandje lijkt het een doosje en vol goede moed loopt nathan op dit doosje af en zegt..ooohhh kadootje openmaken.
Van binnen moet ik vreselijk lachen maar tegelijkertijd ben ik vertederd door zijn onschuldige blik wanneer hij met zijn kleine vingertje het lijstje openmaakt.

Ik probeer uit te leggen dat het foto's zijn van mijn opa en oma.
Ik zie hem kijken en denken...jouw opa en oma?Hoe kan dat nou?Ik heb toch alleen opa en oma?
Hij snapt er niet zoveel van terwijl hij de foto's bekijkt.Ze lijken helemaal niet op opa en oma...

Snel weet ik zijn gedachten op het kadootje van gisteren te brengen,een sticker boekje.(stickers zijn op het moment helemaal in bij nathan en hij plakt ze overal op.
Pfffoe ook weer opgelost.