jarig

Morgen is de grote dag.
Onze grote,kleine man word 1 jaar!
Alweer een jaar geleden...ik kan het haast niet geloven.

De hele kamer is versierd met ballonnen en slingers,
de kadootjes staan klaar en de taart is gebakken.
het is niet de mooiste taart geworden maar wel zelf gemaakt(met een beetje hulp van de albert heijn.
Of hij lekker is,is een tweede maar leuk op de foto zal hij wel staan...hahaha.

Morgen hebben we van 14:00 tot 16;00 een klein feestje met opa en oma,ome serge,achter tante Lies en overgroot opa rob.

Ik vind het zo spannend,het lijkt wel alsof ik zelf jarig ben....
Nu maar kijken of Nathan er wat aan vind.

De foto's volgen!

gastouder ontmoet

Vanmorgen hadden we afspraak met een gastouder hier in Hillegom.
het klikte eigenlijk al meteen tussen Daphne en mij en ook tussen nathan en Daphne.
Nathan had gelijk de allergrootste praatjes en begon meteen het hele huis te verkennen.
Alle boeken werden uit de kast getrokken en ook de dweil die er nog stond werd meteen onderzocht(tja als je kunt stofzuigen kun je ook dweilen hahaha)

Daphne en ik lijken eigenlijk wel erg op elkaar.
Veel gereisd,ook een engelstalige(ex) partner waardoor haar dochtertje van 2 ook tweetalig opgevoed word.
Het andere oppaskindje dat ze opvangt is zuid afrikaans dus er worden veel engelstalige boekjes voorgelezen.
wat toevallig!
Leuk gezellig huisje...al met al had ik er een fijn gevoel bij en volgens mij was dat wederzijds.(het lijkt wel alsof je op een date geweest bent haha)

Nu maar kijken hoe verder en hopelijk hebben we dan over een tijdje een leuke gastouder voor nathan.

bijna 1

Gisteren zijn we voor onze vaccinatie naar het consultatie bureau geweest.
Het huilen begon al bij het meten en wegen...die prikjes moesten nog komen.

Nathan weegt nu met ruim 11 maanden 12,5 kilo en is 80,6 cm lang...Tja daar zou ik ook van gaan huilen hahahaha.....

Natuurlijk werd het er met die prikjes niet beter op en heeft het hele gebouw kunnen meegenieten van Nathan's verdriet.
Wat is dat toch zielig he?Ik kan ook nooit kijken wanneer die naalden erin gaan...brrrrr...

Gelukkig was het verdriet over zodra en een "nijntje"koekje werd aangeboden...

Nog een paar weken en hij word alweer 1 jaar!!!Wat is het toch hard gegaan..
Zo lag hij nog hulpeloos in mijn armen en zo lig ik soms hulpeloos in zijn armen hahaha....

Dus 31 maart is het groot feest!!